Bunkier [od 15/16 dnia]

Charlie lekko się zasmucił. Usiadł przy stoliku
-nie dziękuje - powiedział spokojnie bo nie chciał palnąć kolejnej głupoty

Claire zauwazyla ze Charlie stal sie smutny, podchodzi do niego i patrzy mu w oczy - hej.. powiedzialam cos nie tak ? - patrzy zatroskana

Charlie spogląda w oczy Claire
-nie po prostu palnąłem głupotę a teraz żałuje tego - uśmiechnął się lekko

- Charlie zwroc na to uwage ze przy mnie to czesto mozna walnac glupote - spoglada na swoj brzuch - takze nie przejmuj sie .. przywyklam - usmiecha sie do niego i poprawia mu kosmyk wlosow ktory prawie mu wszedl do oka.

-no właśnie nie Claire...nic mnie nie usprawiedliwia...i nie mów że brzuch czyni Cię na wyspie gorszą bo tak nie jest... - powiedział otwarcie

-dla mnie jesteś zwykłą, ładną, miłą dziewczyną z którą miło mi się spędza czas i jakoś mi twój brzuszek nie przeszkadza - mówił cały czas poważnie

Claire usmiecha sie ladnie do Charliego - to mile co mowisz... - lapie go za reke i patrzy mu w oczy - wreszcie ktos mnie normalnie traktuje...

Charlie uśmiecha się lekko
-Claire nie chcę byś to źle zrozumiała ale ty nie jesteś inna...jesteś zwykłą dziewczyną która też ma uczucia, która płacze gdy jest jej źle, która śmieje się gdy jej jej dobrze. Może i jesteś w ciąży ale dalej jesteś taka sama. Może boisz się o dziecko...każdy by się bał ale uwierz mi...nic....nic nie robi z Ciebie kogoś złego i innego kogo można odtrącić - powiedział poważnie i spojrzał w stół

Claire przytula Charliego delikatnie zeby go nie zgniotl brzuch - jestes prawdziwym przyjacielem - szepcze

Charlie uśmiechnął się lekko do Claire i lekko się do niej przytulił
-Cieszę się że Cię poznałem bo widzę w Tobie zwykłą fajną dziewczynę a nie osobę ciężarną...a gdybym nawet widział w Tobie to drugie to moim zadaniem byłoby Ci pomóc - spojrzał jej w oczy

Claire sie usmiecha i rowniez patrzy w oczy Charliemu - hej az taka zwykla to nie jestem co ?? - przewraca zabawnie oczami - chyba jest cos we mnie z "niezwyklosci" np.. moje poczucie humoru czy cos.. - zartowala

-no tak...przecież masz wspaniały uśmiech, piękne oczy, poczucie humoru i przede wszystkim zwyczajne podejście do życia - uśmiechnął się do niej

-nie gadasz jak to miałaś dobrze czy jak to będziesz mieć...przecież wszystko się ułoży swoimi drogami - dodał

- napewno - usmiecha sie i siada na kanapie, poczym przypomina sobie o praniu i znowu wstaje - musze zobczyc jak pranie - idzie do lazienki i krzyczy z niej - o juz sie skonczylo...przelacze na suszenie - i tak robi. po chwili juz ma suche rzeczy - to ja sie przebiore - zamyka sie w lazience i szybko przebiera. Wychodzi z lazienki - ok juz jestem -

Charlie uśmiecha się do Claire
-wolałem Cię w tym fartuszku - zrobił słodką minę
-masz pomysł co by to zrobić? - zapytał się i sam zaczął się zastanawiać

- obiad - usmiecha sie do niego slodko - jestesmy glodni - glaszcze sie po brzuszku

Charlie uśmiecha się do Claire i pyta
-a na co państwo mają ochotę? - spytał robiąc minę jakiegoś kucharza

- musisz zrobic nam niespodzianke - usmiecha sie szeroko

-Hmm ok siadaj ja postaram się coś przygotować. - powiedział uśmiechnięty i poszedł do spiżarni.

-dobra to jest, to też...ok zobaczymy czy lubisz - uśmiechnął się i wrócił do kuchni.

-tylko proszę nie podglądać - powiedział i zaczął przyrządzać swoje danie

Sayid wbiega do bunkra

- charli znalazlem shannon jacka sawyera i Jane i mala dziewczynke chodz ze mna !

Claire patrzy zdziwiona na ta sytuacje.. to na Sayida to na Charliego - co? gdzie ich znalazles? -

- na polu kawalek od bunkra

- sa przytomni? to idz po nich i ich tu przyprowadz.. szybko.. - powiedziala zaniepokojona i zlapala sie za brzuch

wlasnie jack i shannon nie sa a sawyer nie da rady mi pomoc ich przyniesc dlatego przyszlem po charliego

- Sayid nie ma czasu do stracenia biegnij im pomoc.. my przygotujemy tu dla nich miejsce.. sama sobie nie dam rady - prawie krzyknela i wstala ciezko z kanapy - biegnij... -

Sayid pobiegl do ...

// ciemne terytorium

Sayid pobiegl do ...

// ciemne terytorium