Bunkier [od 15/16 dnia]

-Nie przemęczaj się. -położyła córkę i okryła kocem. -Pamięć na pewno wróci. Śpij dobrze kochanie. -pocałowała Lee w policzek.

-Dobranoc, Mamo.

Jane zaczekała chwilę aż Lee zaśnie i wyszła z sypialni. Podeszła do stolika i usiadła naprzeciwko Sawyera.

Sawyer spojrzał na Jane przeszywającym wzrokiem. Na jego twarzy nie było widać żadnych emocji. - np i to wszystko? tak to ma wyglądać? - spytał

-O czym mówisz? -Jane była z lekka zdezorientowana.

Skąd ona się tu wzięła tak nagle co? Bo ja nie wierze w smoki i bociany - powiedział

-Nie wiem. -Jane spojrzała na niego z bezradnością. -Też jestem zaszokowana tym, że ona tu jest. Sama też ma luki w pamięci. Powinna być z Chayenne.

No ale jednak jest tutaj - powiedział i pokazał ręką na sypialnie - chyba ktoś nie umie upilnować swoich spraw - spojrzał jej w oczy

-Co chcesz przez to powiedzieć? -Jane zjeżyła się z lekka.

Charlie zrzucił z siebie ręcznik i słaby wstał z płytek. Jego ubranie było całe przemoczone. Wyszedł trząsąc się z zimna do kuchni gdzie zobaczył Jane i Sawyera. Zmierzył ich wzrokiem jednak nic się nie odzywając wziął napił się ciepłej wody z czajnika i wyszedł z bunkru

//plaża

Sawyer spojrzał na moment na przechodzącego obok nich Charliego. Po chwili jego wzrok wrócił na Jane - nie no nic...przecież nie moje dziecko tutaj jest i to nie ono pląta się po jakiś wyspach - stwierdził

-Jeśli myślisz, że chciałam by Lee znalazła się na tej cholernej wyspie to jesteś skończonym idiotą. -Jane wkurzyła się.

Do jasnej cholery przecież nikt miał się tu nie znaleźć...widzisz nie tylko twoja córunia ale ja i reszta także więc proszę Cię....nie usprawiedliwiaj jej - odrzekł trochę głośniejszym tonem

-Ja jej nie usprawiedliwiam, bo to niemożliwe. Ani ja ani ona nie wiemy jak się tu znalazła! I możesz być pewien, że jak dorwę tego sukinsyna co ją tu przywiózł to żywy z tego nie wyjdzie! -Jane poderwała się z miejsca. Była wściekła jak nigdy.

Usiądź Jane przecież twoja córka też chyba wiedziała z kim sie zabiera w podróż...no chyba że jakiś wujek ją tu przywiózł na wakacje...może masz jakiegoś wujka szamana który nie wierzy w szczęście czy w cóś tam i tak sobie rozwozi ludzi po świecie aż padło na twoją córkę która no wylądowała na wyspie....ale z drugiej strony...ch*j mnie to teraz obchodzi ja tego nie mam zamiaru oglądać. - powiedział wstał z miejsca i wyszedł na plaże

//plaża

Gość

Jack budzi sie. Spoglada na ciało Shannon po czym całuje ja delikatnie w ramie.

Shannon czujac pocalunek, lekko sie usmiecha i otwiera oczy, widzi Jacka - czeeesc.... - szepcze i proboje podniesc glowe i go pocalowac ale czuje straszny bol - auuuuu.... co my wczoraj robilismy? musiala byc jakas impreza.... i to dosc sroga... -

Gość

- Nie pamietam nic kochanie... ale chyba robilismy TO przez cala noc... bo czuje sie bardzo wyczerpany - zazartowal Jack po czym dal jej calusa we wlosy.

Shannon sie rozesmiala - skarbie.. Ty tylko o jednym - usmiecha sie - a nawet gdyby to czemu nie jestesmy nadzy?? - rozesmiala sie - moglbys mi przyniesc wody? -

Gość

Jack przeciagnal sie i zapytal Shannon - Musze isc po ta wode? Tak bardzo mi sie nie chce - zrobil smutna minke

Shannon udaje zla - to juz nie jestem dla Ciebie ksiezniczka, ktorej chcesz spelnic wszystkie zyczenia?? -

Jane była kompletnie wściekła. Chwyciła leżącą niedaleko niej grubą książkę w twardej oprawie i rzuciła nią w najbliższą ścianę. Książka huknęła głośno przy uderzeniu i spadła na ziemię.

Sawyer wchodzi do bunkru. Widzi zdenerwowaną Jane która stoi na środku. Jednak twardym krokiem idzie obok niej. Mija ją i idzie do zbrojowni i zaczyna przeglądać broń.

Jane widzi Sawyera i idzie za nim.

-Umiesz chociaż się tym posługiwać? -pyta z ironiczną złośliwością w głosie, chociaż w sercu czuje dojmujący ból i rozpacz. Widać to w jej oczach chociaż stara się to ukryć.

Staje w drzwiach opierając się o nie.

Sawyer spojrzał sztywnym wzrokiem na Jane - uwierz nie jestem w tym taki zły - powiedział spokojnie i wreszcie znalazł zwykły pistolet CZ-75b. Włożył go sobie za pas i chciał wyjść - będziesz łaskawa się posunąć - powiedział stojąc przed nią