Bunkier [od 15/16 dnia]

- ehhh no wolalabym zebys Ty rodzil.. ale skoro tak to... - zblizyla do niego swoje usta, uwazajac na dzidzie i daje mu buziaka - bede najszczesliwsza kobieta na swiecie - usmiechnela sie -

Claire usmiecha sie lekko i przymyka oczy. Po chwili spokojna zasypia, caly czas trzyma Charliego za reke.

Charlie cały czas trzyma Claire za rękę ale po chwili sam zasypia obok niej.

Gość

- Naprawde ? To swietnie - Jack cieszyl sie jak dziecko - Kocham Cie - dal namietnego buziaka - Juz dawno nie bylem tak szczesliwy - usmiechnal sie - powiedz mi jeszcze raz... powiedz ze sie zgadzasz, bo nie moge w to uwierzyc -

- zgadzam sie skarbie - usmiecha sie i wyciaga dzidzie w wanny. Owija go recznikiem i tuli do siebie - chce miec takiego brzdaca z Toba - podchodzi do niego i caluje go w usta - zajme sie nim teraz troche.. musze sie nacieszyc poki Claire spi -

Gość

Jack rozplynal sie w tych slowach. Nie mogl w to wszystko uwierzyc - dobrze kochanie... jestem bardzo szczesliwy... ale teraz zobacze co sie tam dzieje, tak jak przystalo na przywodce grupy, prawda? - dal namietnego calusa Shannon i poglaskal leciutko po glowce brzdaca po czym wyszedl do pokoju. Widział zamyśloną Jane. Miała dziwny wyraz twarzy... jak nigdy - dobrze sie czujesz? - zapytal

-Co??? -pytanie Jacka wyrwało ją z zamyślenia. -A tak, chyba tak. -widząc, że trzyma rękę na brzuchu szybko wykonała ruch wygładzania bluzki.

- ok - szepnela ale juz byla w zupelnie innym swiecie.. w swiecie malego dzidziusia ktorym musiala sie zajac - no widzisz slonce ciocia Shannon zaraz Ci zaspiewa i sobie pospisz troche.. a potem pojdziemy do mamusi zeby Ci dala jesc - zaczyna cicho spiewac.

Gość

- W porzadku, tak tylko pytalem - usmiechnal sie Jack - a w ogole to nie podziekowalem Tobie za pomoc podczas porodu... wiec teraz to zrobie. Dzieki. Co myslisz o małym?? - zapytal

Hugo wbiegl do bunkra.
- Pomocy, niech ktos mi pomorze, Sawyer, on jest nieprzytomny! - wykrzykiwal najglosniej jak tylko mogl. Polozyl Sawyera na stole bilardowym, ktory byl najblizej wejscia poczym sam padl na ziemie ze zmeczenia i lapal jak naglebsze oddechy, robilo mu sie ciemno przed oczami.

-Nie ma za co. Sama przez to przeszłam -zerknęła na Lee. -A mały jest cudowny. -w jej oczach pojawiło się coś strasznie macierzyńskiego.

Jane czuła jak serce jej zamiera. W ciągu sekundy była przy Sawyerze.

Gość

Jack rozmawial z Jane gdy nagle uslyszal jakis meski glos - pobiegl wiec szybko w jego kierunku slyszac slowo 'pomocy'. Zobaczyl Sawyera nieprzytomnego i Hugo zdyszanego i spoconego - co sie stalo?! -

Shannon slyszac jakies krzyki wyglada zza lazienki. Widzi lezacego Sawyera i Hugo. Jest troszke przerazona, bo nie jedno widziala juz tutaj...uspakaja sie gdy widzi ze Jack sie tym zajmuje.

Jane gorączkowo sprawdzała czy Sawyer jest niepołamany. Na jego włosach znalazła ślady krwi. Zostały na jej palcach. Nagle zakręciło jej się w głowie. Chwyciła się w ostatniej chwili stołu i nie upadała chociaż mocno zachwiała.

Hugo lezal na podlodze plackiem oddychajac ciezko i probowal odpowiedziec Jackowi na jego pytanie.
- Sawyer... we wraku.. zerwala sie podloga i.. wpadl do wody... To przeze mnie, nie potrzebnie go zabieralem... - wydyszal.

Claire z Charliem byla w sypialni, drzwi byly przymkniete na tyle, ze nie slyszeli ze cos sie dzieje w bunkrze w glownym pomieszczeniu. Claire odruchowo wtula sie w Charliego.

Gość

Jack zaczął szybko zajmować się - Hugo! Zajmij sie Jane, zaprowadz ja do sypialni. Ja sie zajme Sawyerem - poszedl po apteczke i szybko wrocil do Sawyera.

-Nigdzie nie idę. -zaprotestowała chociaż widziała już mroczki przed oczami.

- Jane.. - szepnela Shannon - zaufaj Jackowi.. sama nie najlepiej wygladasz.. powinnas sie polozyc usiasc nie wiem... daj mu pomoc Sawyerowi... -

Jane się zachwiała.

-Chyba masz rację.

//ja uciekam zaprowadzić mnie gdzieś proszę i można napisać, że zasnęłam lub coś.

Shannon prowadzi Jane do kacika w ktorym jest fotel, ktorego mozna rozlozyc. Jedna noga go rozklada i pokazuje Jane, ktora jest na tyle zmeczona ze kladzie sie w milczeniu, wie ze teraz nie wygra. Shannon spoglada na nia przez chwile, a gdy zasypia wraca do lazienki, maluch rowniez juz spi.

- Nie mam sily, musze odpoczac... albo sie napic.. - wydyszal, po czym podniosl sie powonymi ruchami i zaczal kierowac sie do kuchni. Po dordze jednak zakrecilo mu sie w glowie, zrobilo ciemno przed oczami, zrobil jeszcze pare chwiejnych krokow, jednak po chwili runal nieprzytomny na podloge.

Goodwin otwiera drzwi i zauważa długi korytarz.
-Jest tam kto?!- krzyczy mdłym głosem- Pomocy!

Claire otwiera oczy i ku jej zaskoczeniu czuje, ze jest wtulona w kogos. Podnosi glowe delikatnie i odetchnela z ulga bo zobaczyla ze to Charlie. Usmiecha sie do siebie i jeszcze na chwile przymyka oczy. Zaraz chce wstac i isc po swojego dzidziusia - hmmmm musze mu w koncu wymyslic jakies imie... -