Bunkier [od 15/16 dnia]

-Chce go znalezc-powiedziała smutnym głosem-Bys pomogł mi go poszukac?Nie wiesz co ty juz duzo zrobiłes odpocznij, ja pojde go poszukac do dzungli

- Poczekaj - wstał trochę szybko i zakręciło mu sie w głowie
- Zaraz Wrócę Angel - uśmiechnął się do niej słodko i powiedział do Elish'ie
- Dobra prowadź

-Nie.Zostan tu.Prosze, widzie ze zle sie czujesz.

- Prowadź!! - krzyknął w jej kierunku podtrzymując się o ścianę
- Nic mi nie jest - powiedział mimo woli czując się słabym

-Nie-powiedziała stanowczo-Nie chce aby cos ci sie stało.Zostan tu-powiedziała i wybiegła z bunkra zatrzaskajac mocno za soba drzwi

Vin'owi zrobiło się nagle gorąco i upadł na ziemie bardzo słaby tracąc przytomność. Od kilku godzin nic nie jadł i nie pił.

Eli sie cofneła
-Vin, ocknij sie-powiedziała wzieła butelke wody i lekko polała jego twarz

Vin ocknął się nagle i spojrzał na Elishie wstając bardzo powoli z pomocą ściany
- No chodź idziemy - spojrzał na nią ze łzami w oczach

-Przepraszam cie Vin, przepraszam-powiedziała i przytuliła go-Musisz odpoczac.Martwie sie o ciebie-spojrzała mu w oczy.Potem połozyła na łozku.Dała mu pic i jesc.
-Nie powinnam cie juz o nic prosic i tak juz wiele zrobiłes. A moj ojciec sobie poradzi zawsze był silny.No a teraz lez i odpoczywaj-przykryła go kocem i usiadła na krawedzi łozka

- Mówiłaś że jesteś słaba a to jednak ja leże na ziemi - wstał trzymając się ściany
- Albo pójdziemy razem albo sam pójdę go szukać - zachwiał się przy ścianie

-Nie.Prosze cie odpocznij.Mam błagac cie na kolanach?

Vin spojrzał na Elish'ie
- Nie chcesz znaleźć ojca? - spytał ostro

-Wiem ze on sobie poradzi-powiedziała-Prosze odpocznij

Vin zmrużył oczy
- Przedtem mówiłaś co innego - spojrzał na nią lekko zdenerwowany

-Jestem kretynka wiem.Przezemnie zle sie czujesz

Vin spojrzał na nią z niedowierzaniem. Sam kiedyś stracił matkę i wiedział jak wiele stracił. Nie mógł wytrzymać tego wszystkiego. Za pomocą ściany wszedł do łazienki zamykając się w niej. Puścił wodę by nie było nic słychać i usiadł na ziemi.

Eli usiadła pod sciana i zaczeła płakac

- Czemu Ci ludzie są tacy dziwni...czemu nie dostrzegają tego co mają..myślą że jak umrą ich bliscy to będzie łatwiej - zaczął myśleć na głos a szum wody spod prysznica wszystko zakłócał by nikt nie mógł podsłuchać

Angel widzac całą sytuacje wstala i poszla w strone łazienki, zapukała niepewnie - Vin to ja Angel, otworz mi - powiedziała tak slodkim i zatroskanym glosem jak nigdy.

Vin otworzył drzwi dalej siedząc na ziemi. Wpatrywał się w jakieś kafelki. Siedział cicho nic się nie odzywając

Angel spojrzała na Vin'a po czym ukucneła przy nim - co sie stało kochanie ? - spytała troskliwie

- Kochanie tak? Kochanie nie ma siły już..nie potrafi wszystkim pomóc...nie da rady pogadać z każdym i nie da rady dalej siedzieć na wyspie czekając aż ktoś nas wyciągnie skoro i tak nikogo nie widać - powiedział wpatrujac się w podłogę

Angel przytuliła mężczyzne - widzisz, takie jest życie, nie zawsze jest kolorowo. Nikt nigdy na świecie nie dał rady pomóc wszystkim ludziom, to jest niewykonalne. Ale są i plusy, Ci którzy usyskali od ciebie pomoc są szczęśliwsi, uwierz mi - Chwyciła delikatnie jego twarzy i siekrowała na swoją - a to ze jesteśmy na wyspie, to może po prostu przeznaczenie, może tu własnie mamy odkryć samych siebie ? przekonać się o czymś ? - szepneła miło - nie martw się, ja jestem przy Tobie-

- Jesteś przy mnie tak..no ale we dwoje to chyba też nie wojujemy na tej wyspie jeśli chodzi o to by..by coś zmienić na lepsze - powiedział
- Może i są szczęśliwi ale im dalej czegoś brakuje...brakuje im kogoś kto powiem im czasem że "będzie dobrze" albo że się z Tąd wydostaniemy - dodał

Angel wzdychneła - kazdy czasem na zle i lepsze dni, w zle dni nie zawsze trafi sie osoba ktora pomoze, ale i tak sobie poradzi z czasem... - szepneła - nie obiecuje Ci ze sie stąd wydostaniemy, ale wierze w to całym sercem - przyłożyła swoją dlon do serca