Bunkier [od 15/16 dnia]

- Bo jesteśmy podobni. Obojga nas nie lubią, oboje jesteśmy tu wbrew swej woli i od nas obojga oczekują czegos, czego nie powinni - Usiadła dobie wygodniej <czyt. bliżej> - Kłuciłam się dziś z nią. To znaczy... powiedziałam jej co o niej myśle..

- Masz racje - skończył kanapki i odłożył talerzyk - Musimy sobie pomagać... Jeśli możemy - uśmiechnął się przymilająco - Dziękuje za kanapki, były pyszne

Stella dała mu buziaka w policzek i wzięła talerzyk - ciesze się, ze ci smakowało.. Msze już iść, coś załatwić. ale jeszcze dziś wpadne - usmiechnęła się i wyszła

Ben lekko się uśmiechnął i położył się. W myślach znów coś kombinował...

Eko spostrzegł człowieka, który pomimo swojego dziwnego położenia uśmiechał się pod nosem. Upewnił się czy nikt go nie widzi i powiedział do obcego:
- Ty pewnie jesteś jednym z Innych, tak przynajmniej was nazywają... - powiedział Eko - Co tutaj robisz?

- Jane mi przywaliła - mruknął Ben
Będę grzecznie odpowiadać na pytania. Nie koniecznie poprawnie

- Z tego co zauważyłem to każdy tutaj sobie przywala - powiedział Eko - Kim Ty jesteś?

Jane poszła do sypialni. Usiadła na brzegu łóżka na którym leżał Sawyer i spojrzała na niego.

-Powiesz mi o co ci chodzi czy mam zgadywać? -powiedziała zmęczonym głosem.

- To już chyba wszyscy wiedzą, dlatego mnie tu trzymacie, prawda? - powiedział z głupim uśmieszkiem - Macie tu jakieś książki? - zapytał po chwili

Eko spojrzał na mężczyznę. Rozwiązał zawiniątko, które miał odkąd znalazł się w bunkrze po północnej części wyspy. Wyjął Biblię i wręczył ją człowiekowi.
- Słuchaj, nie obchodzi mnie dlaczego Cię tu trzymają. Dla mnie mógłbyś sobie nawet stąd pójść - powiedział Eko - A nawet mógłbym Ci w tym pomóc... I nie oczekuję nic wzamian - Eko spojrzał na człowieka.
- A tak przy okazji... Jestem Eko, ale to pewnie wiesz - uśmiechnął się Eko.

- Masz racje, wiem to - Popatrzył na biblie - Jesteś już drugą normalną osobą, która traktuje mnie jak człowieka, a nie tylko jak 'innego' - Powiedział lekko posmutniały, ale się uśmiechnął

- Inność to pojęcie względne... Dla was to my jesteśmy inni, a nawet jesteśmy intruzami. Tylko musimy pamiętać o jednym. Jesteśmy ciągle ludźmi - rzekł Eko - Jednak niektórzy o tym chyba zapominają.
Eko popatrzył na człowieka i powiedział:
- Zajrzyj do środka.
Eko wiedział, że w środku został tylko pusty otwór wycięty w Biblii.
- Pomogę Ci, a Ty sam zaproponuj co dalej zrobimy - uśmiechnął się Eko.

Ben otworzył biblie. Rozpoznał ten egzemplarz i się wydał - A gdzie film? - Ugryzł się w język - Znalazłeś to w stacji w północnej części wyspy, prawda? - zapytał - A co do was, myśle, że kilka osób ma prawo usłyszeć parę odpowiedzi...

- Co proponujesz? - uśmiechnął się Eko.

- Poczekam, aż zaczną zadawać pytania. Poradzę sobie, Eko. Uwierz mi... - Uśmiechnął się, oddajac mu biblie - Oglądaliście choć ten film?

- Tego filmu nikt nie oglądał i narazie nikt nie obejrzy - powiedział.
- Ja jestem inny.
Eko spojrzał na człowieka.
- Jak masz na imię? Wiesz, to tak, żebym wiedział jak się do Ciebie zwracać.

I tak już wszyscy wiedzą
- Benjamin... - mruknął.Zastanawiał się czemu nie słychać radosnego podgwizdywania Stelli. Może gdzies poszła? A właściwie to po co on o niej myśli... - Mam złe skojarzenia z tym filmem - powiedział
Czystka. Dharma. Trupy. To wszystko... Takie realne jakby było wczoraj. I te ich oczy...

Nic - odpowiedział lekko ironicznie - leże i odpoczywam - powiedział - no chyba że ty masz mi coś do powiedzenia - spytał takim sugerującym głosem.

- Wszyscy mamy złe skojarzenia - powiedział Eko - Trzymaj się...
Eko pozostawił Bena samego sobie. Wziął Biblię i delikatnie zapakował w swoje zawiniątko. Tam znajdował się też film. Eko wyszedł z bunkra i wyruszył w kierunku plaży.

Plaża z dala od obozowiska

Ben siedział i się nudził
Dajcie mi coś do czytania! Gdzie Stella? Ona by mi przyniosła...

Stella weszła do bunkra. Było jakby to określić... pustawo. Usiadła na fotelu obok drzwi do arsenału i odgwizdywała coś, czytając.

Ben usłyszał znajome dźwięki. Usiadł pod drzwiami i zapukał w nie
- Cześć, Stella... Co robisz? - zapytał cicho

Myślę nad tym, czy słusznym posunięciem było wyrzucić moje leki
- nudzę się - powiedziała krótko i zamknęła książkę - Mogę cię odwiedzić, jeśli ty też się nudzisz -zachichotała

Ben wstał z podłogi i usiadł na łóżku - Jeśli znasz szyfr... - powiedział cicho

- Nie jest taki trudny. To te same cyfry, które trzeba wpisać do komputera - powiedziała i otworzyła drzwi - Nie wiem kto to wymyślił, ale dziecko by to rozszyfrowało - uśmiechnęła się i usiadła obok Bena - Masz - podała mu książkę - żebyś się nie nudził - rozsiadła się wygodnie