Bunkier [od 9 dnia]

-Nie jest jednym z tamtych. Ale chyba pobyt u nich mu zaszkodził i zaczął wierzyć w to co oni mówią. Jeden z Innych przywlókł się na plażę. Gdy zażądałam by oddał nam Claire w zamian za tego ich, jak mu tam... a tak, Aldo, a na to, że ciężarne kobiety umierają na tej wyspie i on chroni przed tym Claire. Potem się wmieszał Jack i był na mnie wściekły.

Hmmm to staje się ciekawe - powiedział zaciekawiony Sawyer - chyba będę musiał z nim pogadać o tym...no ale jak? No dobra nie będę o tym teraz gadał...nie mam siły a poza tym nie chce mi się - uśmiechnął się

-Rozmowy z Jackiem na ten temat nie mają sensu. Przecież on jest im wdzięczny, że go wypuścili. A ten gość na plaży to nie jeden z tych co robią coś ot tak sobie i bezinteresownie. Tacy jak on zawsze mają we wszystkim własny interes.

Czyli mam pogadać z nim tak hmm - powiedział zadowolony Sawyer - no dobra...zobaczy się jak będzie hehe - po czym pocałował Jane

Odwzajemniła pocałunek z całą siłą miłości jaką czuła do Sawyera.

-Ty zawsze wiesz jak mi zamknąć usta. -powiedziała gdy przerwali na wzięcie oddechu i uśmiechnęła się słodko.

Sawyer poczuł namiętność Jane i odpowiedział

-Dobrze wiesz że nie zamykam ci ust ja o nie po prostu dbam - zażartował Sawyer

Jane roześmiała się.

-Pamiętaj, że nie jesteśmy tu sami. -szepnęła mu do ucha czerwieniąc się.

No wiem...ale mnie to nie przeszkadza...-zażartował po czym skończył całować Jane

Jane zerknęła na Toma, ale on wcale na nich nie zwracał uwagi. W pewnym momencie przeczesał włosy rękami i wtedy w umyśle Jane coś zaskoczyło.

-O Boże! -wyszeptała z szeroko otwartymi ze zdumienia oczami.

Co się stało? Źle całuje - zażartował

Jane podniosła się powoli, chociaż w tej chwili wolałaby raczej w pośpiechu zerwać się z fotela, chwyciła Sawyera za rękę i zaciągnęła do części sypialnej.

Ej kotku ale tak od razu... - Sawyer uśmiechnął się do niej - No nie wiedziałem że jesteś taka Smile

-Przypomniałam sobie. -powiedziała szeptem, a z emocji ciemne płatki zatańczyły jej przed oczami i musiała usiąść na łóżku.

Co sobie przypomniałaś? Ja nic nie rozumiem?

-Ten facet, który tam siedzi na kanapie wcale nie ma na imię Tom. -przerwała na chwilę po czym wypaliła: -To Lincoln Burrows!

Kto taki? Co za Lincoln Burrows...czyli to jeden z tamtych? - zapytał

-Nie słyszałeś o nim? -Jane była zaskoczona. -Uciekł z bratem i kilkoma innymi więźniami z Fox River pod Chicago. Oskarżyli go o zamordowanie brata wiceprezydenta, ale on jest niewinny.

A no tak...jego brat ten...Michael chyba..no tak teraz sobie przypominam...no ale co to oznacza szczególnego na tej wyspie? - zapytał

-Przyleciałam do Sydney zbierać materiały do nowej książki. -zaczęła Jane -To jest wersja oficjalna. Nieoficjalna jest taka, że dostaliśmy w ISA cynk, że pewien facet z Sydney ma materiały uniewinniające Lincolna Burrowsa. Mam kopie na mikrofilmach, oryginały są w Anglii. Logan je tam zawiózł. -na myśl o bracie w oczach Jane pojawił się na kilka sekund smutek.

Sawyer przytulił Jane do siebie i powiedział - Wiem jak to przeżywasz...ale proszę cię nie myśl o tym teraz...

Jane wtuliła się z całej siły w Sawyera. Tylko przy nim czuła się naprawdę bezpiecznie.

-Szczęściara ze mnie. -szepnęła.

Sawyer uśmiechnął się i powiedział - Ciekawe czemu ? - zażartował

-Bo mam ciebie. -spojrzała prosto w oczy Sawyera, które kompletnie ją zahipnotyzowały. Nie mogła się oprzeć temu dziwnemu i cudownemu magnetyzmowi i pocałowała go.

Sawyer odwzajemnił pocałunek i powiedział po chwili

- Czyli jednak po coś przyciągnęłaś mnie do tej sypialni - zażartował

W roześmianych oczach Jane pojawił się psotny błysk. Popchnęła Sawyera na łóżko.