Bunkier [od 9 dnia]

- Jane - Shannon kladzie jej reke na ramieniu - wiem o co chodzi... ja od urodzenia choruje na astme.. moze to nie az takie ataki jak Twoje.. ale wierz mi.. wiem co to znaczy.. podziwiam Cie ze wykonywalas taka prace -

-Rzuciłam to, ale mi tego brakuje. -Jane spuściła głowę. -Nie wierzę w to co mówię. Mówiłam, że ma już dość, a teraz twierdzę, że gdybym mogła tobym wróciła. Ben, by mnie wyśmiał, Logan pewnie by się popłakał ze śmiechu. - w oczach Jane pojawiły się łzy na myśl o Loganie.

- to Twoi koledzy z pracy? -

-Ben to Wielki Szef, nazywamy go IronMan. A Logan... -głos jej drżał.-... Logan i ja pracowaliśmy razem. Kilka dni temu dowiedziałam się, że był moim bratem.

- o matko.. - Shannon lapie za reke Jane - a jak to sie stalo ze nie wiedzialas o tym wczesniej? Neutral

-Całe życie spędziłam w sierocińcu. Mój stary, a żeby go szlag trafił, porwał mnie zaraz po urodzeniu ze szpitala. Ponoć jego mamusi nie spodobał się kolor mojej skóry, więc podrzucili mnie pod drzwi sierocińca. Moja matka jest rdzenną Amerykanką. Mój brat też był.

- mnie wychowywal tata.. a potem okropna macocha.., ale powiedzialas ze Twoj brat tez "byl" .. ale przeciez on caly czas jest tak? -

-Pamiętasz jak się spotkałyśmy w barze na lotnisku? Myślałaś, że coś mi jest. Dostałam wtedy wiadomość, że Logan został zamordowany. -łzy popłynęły po policzkach Jane. -Zidentyfikowali go dopiero przez test DNA.

Shannon zrobilo sie przez chwile slabo - tak mi przykro... - zakrywa dlonia buzie - jak to sie stalo?? dlaczego?? dlaczego ktos zabil Twojego brata??? - trudno jej bylo cos takiego przyjac do swiadomosci -

-Bo myśleli, że ma przy sobie lub im powie gdzie schował dokumenty, które zwinęliśmy w Sydney. Ale on leciał najpierw do Londynu, a dopiero potem do Stanów. Porwali go w N.Y. Nie masz zielonego pojęcia jak to jest dowiedzieć się, że twój najlepszy przyjaciel jest twoim bratem wtedy gdy on już nie żyje.

- masz racje... to musialo byc cos strasznego... ja pamietam jak zadzwonili do mnie macocha i mnie poinformowala, ze tata mial wypadek.. przyjechalam..niestety nie udalo sie go odratowac.. zycie jest okurtne... - Shannon siada obok Jane - przykro mi Jane z powodu Twojego brata... myslisz ze nasze przezycie tej katastrofy cos znaczy? myslisz zeto jest jakas druga szansa na nowe zycie? .. - zapytala Jane, pod wplywem rozmowy z Eko

-Może tak. Nigdy nie wierzyłam w przeznaczenie. Zawsze z nim walczyłam. Robiłam coś zupełnie przeciwnego niż to czego ode mnie oczekiwano. Ktoś mi kiedyś powiedział, że każdy człowiek odpowiada tylko za swój własny los. Dziś wiem, że to nieprawda. Każdy z nas ma wpływ na losy innych ludzi. Jeśli ktoś zabija ci kogoś kogo kochasz to zmienia twoje życie, twój los.

Otarła łzy.

-Przepraszam, zawsze po tych atakach trochę dziwnie się zachowuję i mówię bez składu i ładu.

- mowisz madre rzeczy Jane - usmiecha sie do niej - juz lepiej? o wiele lepiej juz wygladasz, pamietaj o tych tabletkach.. bo jeszcze Jack Ciebie dorwie i zrobi Ci jakas dziwna operacje - proboje rozweselic Jane.. chociaz po tym co uslyszala zwatpila w swoje sily..

-Operacja? Nie, dziękuję. -roześmiała się, słabo, ale jednak. -Shan, jesteś świetną słuchaczką. Może powinnaś udzielać porad w jakiejś gazecie.

Shannon sie zasmiala - taaa, dlatego mialam tyle przyjaciolek - smieje sie - masz racje powinnam zatrudnic sie w tym zawodzie, ale wybralam jednak taniec, moze urzadzimy jakis wieczorek baletowy?? - zazartowala widzac ze z Jane juz lepiej

-Ja odpadam. Mam dwie lewe nogi. Nie wiem, może to geny? Rodzina Logana... moja rodzina -poprawiła się. -pokazała mi kiedyś tańce Czejenów. Aż się zdziwiłam jak mi dobrze to poszło.

Na twarzy Boone'a pojawiło się zdziwienie na widok włazu, który był wejściem do bunkra.
- Angel?? To tu ?? Coś sobie przypominam, ale wtedy byłem na w pół, tzn. na ćwierć przytomny. No to wskakujmy..

//po chwili już w samym środeczku

- Fiu fiu fiu, ładnie urządzone.... Oooo !!! Jest i moje łoże Smile

pamiętam je doskonale... - po chwili dostrzegł siostrę siedzącą obok Jane, pół nagą i przykrytą tylko kocem.
- Shannon!!!! Ubierz się!! Co Ty tu tak paradujesz... Załóż coś na siebie... - po chwili ucichł, spojrzał na Angel:
- Ah wybacz, to moje nawyki z dzieciństwa Smile

- zaśmiał się, widząc srogi wzrok Angel
Rozglądał się dalej, dostrzegając także Sayida.
- O cześć rozbójniku, widzę że w świetnej formie jesteś, jest też z nami Walt i jego psina Very Happy

No to czujmy się jak w domu.. głodny się zrobiłem, może skoczymy do kuchni ?

- no tak amerykanka z indianskimi kojarzeniami.. - usmiecha sie nagle slyszy glos brata. Shannon wstaje z podlogi - nie musisz na mnie krzyczec Boone jestem zakryta kocem... zreszta co Ciebie interesuje w czym chodze - oburzyla sie Shannon gdy Boone na nia nakrzyczal

- Jesteś moją siostrą, młodszą, podkreślam, więc dbam o Twój wizerunek... pomyśl, co mogą pomyśleć sobie inni widząc Cię w tak skąpej odzieży ??? Ah... nic się nie zmieniłaś kochana....

Shannon nienawidzila jak Boone jej prawil moraly - a Ty popatrz na siebie moglbys zalozyc jakies czyste ciuchy panie madralinski i malo mnie obchodzi co mysla sobie inni i nie mozesz wiedziec czy sie zmienilam czy sie nie zmienilam bo juz od dawna ze mna nie rozmawiasz - poczula w sobie stara Shannon - zreszta jestem jak juz wspomnialam... przykryta kocem, mialam czekac az Jane sie udusi?!

- Shan... - Boone chwycił siostrę za rękę... - Przepraszam Cię .. ponosi mnie ostatnio coś po tych wydarzeniach na wyspie... Racja, dawno nie rozmawialiśmy ze sobą i to mogło Nas oddalić od siebie... Może czas to zmienić??

Shannon patrzy na reke Boone'a, jest jeszcze przez chwile wsciekla, ale uspakaja sie - ok Boone.. ok masz racje.. moze powinnismy ze soba pogadac, w sumie to musze Tobie o czyms powiedziec.. - powiedziala ciszej

- Boone odwrócił twarz w stronę Angel, a potem szybko spojrzał w stronę Shannon... zbliżył się do niej.
- Tak ?? Coś się stało ??? Powiedziałaś to takim głosem, że się przestraszyłem, że coś jest nie tak...

Mina Boone'a rozbawila Shannon - nic sie nie stalo braciszku.. tylko widzisz.. - Shannon siada na kanapie - Boone.. ja powiedzialam Jackowi co bylo miedzy nami.. - powiedziala i zaczyna ogladac sobie paznokcie

- Co ??? Wykrzyknął Boone. Po chwili jednak ucichł i zobaczył, że Angel zmartwiła się nieco słysząc Jego okrzyk. Spokojniejszy Boone spytał:
- Hmm.. i jak zareagował Jack ??? Nie wiem, jak teraz spojrzę mu w twarz.. - zawstydził się Boone... Mam nadzieję, że nic złego sobie o mnie nie pomyśli.. no i tym bardziej o Tobie... Jest OK ??? - zapytał z przejęciem. Oczekując na odpowiedź szepnął do siostry:
- Ja jeszcze nic takiego nie mówiłem Angel, ale chyba czas nadszedł.. skoro mam być z nią do końca swoich i Jej dni, nie mogę nic przed Nią chować.. Tak!! powiem Jej...