Drzewa owocowe [od 9 dnia]

- Przecież wiesz, że będąc... Jedyną spadkobierczynią i dziedziczką Bena możesz zamieszkać z nami kiedy tylko zechcesz... Ty i Jack... - Powiedziała, po czym spojrzała jej w oczy - Ty sobie chyba nie zdajesz sprawy, z tego jaką szanse marnujesz... - westchnęła - Być córeczką szefa... wszyscy traktowali by sie jak królową, jeśliby się dowiedzieli. A tak, wiem tylko Ja, Ben i Juliet... - W jej głosie była wyraźna zazdrość. Ta kobieta zabierze jej wszytko co ma. Teraz nie Novalis, a Shannon byłaby 'jego słoneczkiem'...

Shannon na slowo "krolowa" przez chwile sie rozmarzyla. Patrzy na dziewczyne - ... w sumie jak masz na imie? - zapytala sie bo nie wiedziala jak ma sie do niej zwrocic - sama nie wiem co mam o tym myslec.. zrozum ze dla mnie moj tata nie zyje.. a Ben, ja go zupelnie nie znam - Shannon zmiekla, nagle cos w jej umysle blysnelo - powiedz mi dlaczego mi to mowisz? - zapytala z ciekawoscia w glosie

- Jestem Novalis Quentienne - W jej głowie zabrzmiał ten francuski akcent. Już nie musiała udawać - A mówię ci to, bo nie chce, by Ben cierpiał. Nie wybaczyłby sobie, jeśli nie powiedziałby ci o nas i o tym ile znaczysz dla niego... dla nas... -

- Novalis, jesli moge mowic Tobie po imieniu - odezwalo sie u Shannon dobre wychowanie - on mnie w ogole nie zna.. i wy rowniez.. - gdy uslyszala z jakims akcentem mowi Novi spoglada na nia jakby juz gdzies ja widziala - nie spotkalysmy sie wczesniej ? - zapytala coraz bardziej spokojna

- Przez ostatni rok mieszkałam w Ameryce i Paryżu... - Powiedziała niepewnie - A co do tego, że Ben cię nie zna... Skoro powiedział ci prawdę, skoro po prostu o tym nie zapomniał... To chyba znaczy, że chce cię poznać.

- tez mieszkalam w Paryzu, moze gdzie sie poprostu mijalysmy - uciela Shannon bo miala dosc "niespodzianek" jak na dzien dzisiejszy - moze masz racje.. tylko nie wiem czy jestem gotowa na poznawanie.. mam tyle pytan.. codziennie marze o tym zeby powrocic do codziennosci.. dawac lekcje tanca.. - Shannon az sie zdziwila jak szybko zaufala tej dziewczynie, zamyslila sie przez chwile..

Novi roześmiała się - mogłabyś uczyć mnie i Alex

Shannon rowniez sie rozesmiala - jak Ty to robisz.. masz jakis dar uspakajania ludzi.. - po chwili zrobila powazna mine - bede musiala to wszystko przemyslec.. nie moge zapomniec rowniez o moim bracie.. zawsze mnie ratowal, gdy bylam w potrzebie.. wszystko wydaje sie takie skomplikowane. Dziekuje Ci ze chociaz czesc mi wyjasnilas.. bo bylam na skraju zalamania nerwowego. Czy ta kobieta.. - bylo jej ciezko mowic, spoglada na swoje dlonie by upewnic sie czy tam napewno jeszcze nie ma krwi - czy ta kobieta byla od was? - zapytala z trwoga w glosie

- Nie widziałam jej, ale jeśli nie od was, to jakaś nowo zwerbowana. Będe musiała to powiedzieć Benowi... A co się tam właściwie stało? - Zapytała z przeęciem

- rozmawiala ze mna... bylam zdenerwowana... ona nam pomagala - Shannon oczy sie zaszklily - gdy wbiegala do dzungli potknela sie o cos i upadla... uderzyla glowa o jakas skale,badz kamien wystajacy z piasku.. nie wiem co tam bylo, ale jak ja odwrocilam to byla wpol zywa.. to bylo przerazajace.. krew plynela tak szybko.. - powiedziala z przerazeniem

Novalis pogładziła Shannon po ramieniu - Spokojnie. Ale myślę, że powinnaś iść ze mną, powiedzieć to Benowi, bo ja za mało wiem. A jeśli będzie chciał wysłać ludzi, to może być więcej szkody, niż pożytku - Novi miała na myśli straty w ludziach...

- chyba jeszcze nie czuje sie gotowa na to zeby spotkac sie z nim.. u was.. wolalabym tutaj na neutralnym gruncie - powiedziala spokojnie - zreszta, musze o tym wszystkim powiedziec Jackowi. Masz kontakt z Benem? - Shannon sie rozejrzala

- Jak się dowie, że tu jestem - novi parsknęła śmiechem i wstała, otrzepując się - On pewnie myśli, ze 'jego słoneczko' poszło do domku się wyspać... - Chwyciła za krótkofalówkę i powiedziała - Ben. Jestem jakieś 50 metrów na wschód od schowka Ethana. Musisz pilnie przyjść. Zginął ktoś z naszych... - Szybko się rozłączyła - Będzie tu za jakiś czas... - Powiedziała, siadając najnormalniej w świecie obok Shannon

Shannon usmiechnela sie do Novi - ladne buty - stwierdzila patrzac na nie - to chyba z tej najnowszej kolekcji.. eh jak ja Ci zazdroszcze - rozesmiala sie Shannon - tak mi brakuje zakupow.. mysle zebysmy na nich sie dogadaly - Shannon bardzo denerwowala sie przed ponowym spotkaniem Bena, tym bardziej ze miala mu wyjasnic co sie stalo u nas na plazy... troche czula sie jak zdrajczyni rozbitkow.

- Dzięki. Kupiłam je w Paryżu - Powiedziała - Wiesz co? Widzę, że do nas pasujesz... Bo wasi są... trochę... narwani. A ty... Na prawde by ci się z ami spodobało...

- wiesz ja jestem poprostu wygodna - powiedziala szczerze Shannon - ale watpie zebym sie w jakis sposob przydala - ich zycie na tej wyspie tlumaczyla sobie poprostu tym, ze jakas grupa osob, postanowila zamieszkac w odosobnieniu, pomagalo jej to nie zwariowac, ale dlaczego tak bronili swojego terenu? narazie bala sie zadawac pytania, a najbardziej bala uzyskac na nie odpowiedzi.. nie byla gotowa - ale ogolnie lubie mieszkac w duzych miastach..

- Nasze 'miasto' jest na pewno większe niż wasze lepianki... i o wiele bardziej wygodne - Novi ułożyła się wygodnie - To normalna mała wioska, z telewizją, pizzą, i normalnymi ciuchami

Na slowo "pizza" zaburczalo jej w brzuchu - skoro macie to wszystko to czemu uciekliscie od cywilizacji? - zapytala sie poczym wstaje i podchodzi do jakiegos owocowego drzewa.
- myslisz ze to jest trujace? - pokazuje na jakis owoc

Novi pokiwała głową na nie - Ale ten jaskrawy obok może cię poparzyć... A co do twojego pytania, to nie jest tak jak myślisz. Ale nie chce ci mówić niczego za szybko. Narazie musisz oswoić sie z myślą, że Ben jest twoim ojcem... Polubisz go. Na początku zawsze oceniają go źle, ale w głębi serca to całkiem fajny facet...

Shannon zrywa owoc, ktory nie jest jaskrawy Razz

- a Ty? jak go poznalas? - zapytala sie zciekawoscia poczym siada kolo Novi i zaczyna jesc ze smakiem.

- Ehhh... długo by opowiadać... Rozbiła się tu łódź moich rodziców. Ben pozwolił mi tu zostać... Wychowywałam się w wiosce razem z Alex... To tak w najkrótszym skrócie - Powiedziała szybko - Smacznego - dodała

Shannon sluchala ktorkiej opowiesci Novi z zainteresowaniem - dziekuje - odpowiedziala - a Twoi rodzice? - zapytala biorac nastepny kes owoca.

- Nie pamiętam za wiele. Byli żeglarzami... pamiętam tylko ten ostatni dzień z nimi. Reszta to przebłyski... - Posmutniała trochę, ale szybko zmieniła temat - Wychowałam się tu i miałam szczęście, ze znalazł mnie Ben. Gdyby nie on, pewnie bym umarła z głodu czy wycieńczenia. Pięciolatka nie przetrwałaby w dżungli dłużej niż klika godzin

Shannon usmiechnela sie na sama mysl.. zaczela sie przekonywac do Bena.. przeciez zly czlowiek nie zrobil by tego co zrobil Ben.. - pomyslala - i tak caly czas tu jestes? -

- Jak już osiągnęłam 18 lat, pozwolił mi wyjechać, bo ktoś mógłby przejąć moją fortunę we Francji. Wydałam wszystko, spotkałam Richarda i dziś rano wróciłam... - Powiedziała z uśmiechem - Ben i ja prawie sie popłakaliśmy. On chyba myślał, że wyjechałam na zawsze...