Obóz Rousseau

-My tropiliśmy kobietę, która przywaliła Sawyerowi. Tak tu trafiliśmy.

Danielle korzystając z chwili zamieszania uciekła dalej zabierając mapy, troche baterii, broń i inne najpotrzebniejsze rzeczy. Usiadła dlaeko, w krzakach, wycelowała w noge sawyera. Raz się żyje. Ta ładniejsza mu pomoże, a z tą mała dam sobie rade bez problemu - pomyślała i strzeliła. Potem uciekła. Kiedy oni wypatrywali skąd ten strzał, ona była już bardzo, bardzo daleko...

-Zabierz go stad! Wchodze do srodka po shannon!-Kate doskoczyla do wlazu bez zastanowienia.
W srodku zamiast shannon zobaczyla charliego.
-Co ty tutaj robisz?-podbiegla do niego i oswobodzila go z wiezow.-Uciekajmy zanim wroci ta dzikuska. Dobrze sie czujesz?
Kate i Charlie wyszli na zewnatrz, do Jane i Sawyera.

-Słowo daję, jak dorwę to wredne babsko to będzie gorzko żałowała, że mnie wkurzyła. -wściekła jak osa Jane dwoma ruchami oderwałą rękawy od swojej koszulki i zrobiła z nich prowizoryczny opatrunek na nodze Sawyera.
-Wiem, że to cholernie boli, ale to tylko głębokie draśnięcie.

Nagle dostrzegła Kate i... Charliego.
-A gdzie jest Shannon? -zapytała zaskoczona.

-Nie mam pojecia. Zabierzmy stad sawyera i znajdzmy jacka!

-OK. Sawyer, dasz radę dojść do plaży?

-Przydalby sie jakis kij, ktorym moglbym sie podeprzec. No chyba ze wy mi pomozecie. - odpowiedzial

Jane pomogła wstać Sawyerowi. Stanęła obok niego od strony zranionej nogi i przełożyła jego ramię przez swoją szyję. Drugą ręką objęła go w pasie.

-Chyba możemy iść. -na jej ustach pojawił się blady uśmiech. -I powiedz jak będziesz musiał odpocząć. Etat bohatera dziś ja mam.

-Dzieki Jane. Co ja bym bez ciebie zrobil. - rowniez sie usmiechnal.

//No to teraz chyba na plaze idziemy Smile

Charlie przez dłuższą chwilę się nie odzywał.
- Gdzie ja jestem? - wymamrotał wystraszony.

Kate pomogla Jane podtrzymywac Sawyera.
-Chodz Charlie, musimy stad uciekac zanim ona wroci.
czworka rozbitkow udala sie na plaze.

Danielle wróciła, by zabrac reszte potrzebnych rzeczy. Spakowała to do jakiejś starej torby i poszła szukać nowego schroienia. Co za ludzie. Spadają tu. Nic nie wiedzą o innych. Jeszcze niszczą mój dom - myślała idąc w kierunku ciemnego terytorium. Nic innego jej nie pozostało...