Obozowisko na plaży (południe)

Nie, ale zawsze chciałam - powiedziała w zamyśleniu.

- moge Ci sprzedac mojego brata - rozesmiala sie Shannon, lecz usmiech szybko zniknal jej z twarzy.. przysunela sie do kolezanki i wyszeptala - boje sie Claire, ta wyspa mnie przeraza.

Tak, jest w niej coś dziwnego - przyznała rację blondynce - Ale nie martw się Shannon, niedługo po nas przylecą

- Oby, nie wydaje sie Tobie to troche dziwne, nikt sie jeszcze nie pojawil... a ja mam cale ramiona spieczone - dotknela ich lekko z grymasem na twarzy

Faktycznie nieco dziwne - odparła Claire
Szkoda, że nie ma mleczka do opalania, mogłabyś się posmarować - spojrzała z troską na spieczone ramiona dziewczyny.

- Ah mam takie balsamy, jeden nawet bardzo ladnie pachnie - Shannon wyciaga z torebki, otwiera go i podaje Claire zeby powachala - ale to slonce dosc mocno prazy, dobrze ze brzucho zaslaniasz - usmiechnela sie

Ślicznie pachnie - uśmiechnęła się radośnie. Brzuch zabezpieczony - dodała klepiąc się lekko w okolicach pępka i śmiejąc krótko.

Shannon chowa balsam do torby i mowi - Sciemnia sie juz, miejmy nadzieje ze juz wracajac, chyba ze zatrzymali sie w jakims barze na jednego malego - zasmiala sie chcac sama siebie przekonac ze wszystko bedzie ok. -Nie jest Ci zimno?? moze chcesz sie przykryc?

Chwilowo nie jest, ale dziękuję ci ślicznie, jesteś bardzo miła. - odparła. Za chwilę wrócą - dodała - Nasi dzielni mężczyźni muszą nam rozpalić ogień, nie zdziwię się jeśli przyciągną też ze sobą jakieś mięso

Shannon rozesmiala sie na glos slyszac z ust Claire "dzielni mezczyzni" - taaaaa... co my bysmy bez nich zrobily - powiedziala usmiechajac sie serdecznie do Claire - ehh jak fajnie sobie pogadac z jakas baba, wreszcie sie troche wyluzowalam

I wzajemnie, nasza rozmowa podniosła mnie na duchu - uśmiechnęła się szczerze i zaczęła bawić się piaskiem.

"To znowu sie dzieje"-powiedzial do siebie Hugo, "gdy nie bylo mnie na pokladzie..."-pomyslal. Pomimi metliku w glowie Hugo zbiera sie w sobie i rozglada sie aby ocenic sytuacje. Przeciez musze sie na cos przydac...

Chris przebudził się. Westchnął cicho, kiedy zorientował się, że to już kolejny dzień na tej wyspie.
- Cholera.. - warknął cicho.

-Twoja rana dość mocno krwawi. Mam przeszkolenie paramedyczne. Jeśli nie boisz się opatrywania przez ratownika medycznego to siadaj. -zaproponowała Jane dziewczynie pytającej ją o Jacka

Kate usmiechnela sie.
-Jasne, dzieki za pomoc. Jestem Kate.

Christophe'owi burczało w brzuchu. Od paru dni nic nie jadł.. w końcu miał nadzieję na szybki ratunek.
Postanowił ponownie udać się do dżungli w celu poszukiwania pozywienia.

-Jane. -uśmiechnęła się lekko. -Przemyję to wodą, a potem alkoholem. Może zapiec i to mocno.

Jane obmyła, zdezynfekowała i przykryła ranę gazą po czy przykleiła dwa kawałki srebrzystej taśmy klejące.

-Sorry, za taśmę. Nie mam niczego innego.

Kate mimo bolu sprobowala sie usmiechnac.
-Wiem ze to nie prywatna klinika. Przynajmniej na krajobraz nie mozemy tu nazekac. Dzieki Jane

-Nie ma sprawy. Trzeba będzie przeszukać wrak pod kątem leków i żywności.

-Zdaje sie ze juz raz tam bylas. Widzialas cos co moze byc przydatne?

-Kilka buteleczek alkoholu leżało na podłodze. A tak właściwie to szukałam swoich rzeczy i pozytywki i na resztę nie zwróciłam uwagi. Poszukam, jak tylko noga przestanie mnie tak boleć. A, właśnie. Mam aspirynę. -podała Kate fiolkę. -Sawyer mi ją dał.

-Tobie tez bedzie potrzebna. W razie czego wiem gdzie jej szukac. O tym Sawyerze juz zdazylam uslyszec od paru osob. Podobno ma sporo ciekawych rzeczy.

-Mnie nie jest już potrzebna. Szybko dochodzę do siebie. Co do Sawyera, to lepiej weź coś na wymianę. Jego zasada to: "Nic za darmo". -policzki Jane lekko się zaróżowiły na wspomniej jej "zapłaty" za odzyskanie pozytywki.

-Moze byc pewny ze zaplace mu odpowiednio-w oczach Kate pojawil sie blysk-Dzieki za aspiryne. Jak bylas w samolocie nie widzialas moze duzej czarnej walizki z szyfrem?

-Walizkę? Jakaś była, ale mała i srebrna. Taka jak na piętnastocalowego laptopa.