Obozowisko na plaży (południe)

-Hmmmm....dzieki. Pojde sie rozejrzec do wraku.
Kate weszla do srodka. Szukanie utrudnial jej odor rozkaladajacych sie zwlok. Nie znalazla jednak tego czego szukala.
-Juz jej tu nie ma-powiedziala do siebie zrezygnowana.

Jane, jestem John Locke. Chciałbym Ci coś pokazać. Lecz musimy się spotkać w dżungli.

Sawyer wkroczyl dumny do obozu (tak aby go kazdy widzial) niosac w lewej rece kisc soczystych bananow, a w prawej pusta skorke z banana, ktora chwile potem wyrzucil miedzy drzewa. Z jego twarzy nie znikal usmiech. Jednak w glebi duszy myslal nad tym co mu powiedzial Christofe. W koncu byl skazany na nie wiadomo jak dlugi pobyt na Wyspie.
Co bedzie jak Chris wygada o drzewach... myslal. Za chwile ruszalo go sumienie:
Moze tez powinienem im powiedziac. Nie wiedzac co ma zrobic, po prostu wrzucil banany do namiotu i zaczal chodzic bezmyslnie po plazy.

-Miło mi cię poznać John, ale dopóki moja poharatana noga nie wydobrzeje muszę sobie odpuścić wszelkie wycieczki. -uśmiechnęła się przepraszająco.

Chris po powrocie od razu poifnormował wsztystkich obecnych o owocowych drzewach Twisted Evil

Nastepnie zjadł owocowy obiad i siedział grzecznie przy ognisku.
Kiedy nastąpiła już późna godzina, zasnął.

Sun postanowiła założyć załozyć ogródek z ziółkami ;] Ahh jak jej brakowało porannej herbatki... Przypomniało jej sie ze rosliny ktore znalazła miała pokazac lekarzowi... Zaczęła więc poszukiwania ;] Mimo ze było juz poźno podeszła do chodzącego wkółko blondyna...
-Cześć jestem Sun, wiesz moze gdzie jest lekarz?? Jak on sie nazywa-zapytała koreanka

Shannon wstala i patrzy w kierunku dzungli. Zglodnialam - powiedziala do Claire -moze przejde sie i czegos poszukam, bo ci "nasi mezczyzni" to chyba o nas zapomnieli - usmiechnela sie do Claire. Gdy sie odwrocila i poszla w strone dzungli pojawil sie na jej twarzy niepokoj, bala sie ze cos sie zlego stalo.

Claire przytaknęła, sama była głodna, ale przecież 'powinna odpoczywać', więc postanowiła jeszcze trochę poczekać na powrót panów.

Sawyer usiadl na piasku niedaleko miejsca, gdzie rozpalane jest ognisko. Wyciagnal z kieszeni pewien list, po czym zaczal go czytac. Zachowywal sie przy tym nerwowo. W pewnym momencie nawet poleciala mu po policzku lza...

Jane zerknęła na Sawyera. Zauważyła smutny wyraz jego twarzy. Po raz kolejny zaskoczył ją.

Christophe siedział samotnie przy ognisku. Póki co poznał nie za wielu ludzi... jakoś nie miał ochoty na nowe znajomości.
- Ciekawe, gdzie powiedziewa się Angel - powiedzial sam do siebie. Ją znał chyba najlepiej z rozbitków, a nie widział jej od pewnego czasu... zaczynał się martwić o znajomą.

Jane podeszła do Sawyera, mocno kulejąc, bo pigułki przeciwbólowe przestały już działać.

-Mogę się przysiąść? -zapytała posyłając mu swój najpiękniejszy uśmiech.

Christophe siedząc zaczął rozmyślać o swoim życiu.. Ten czas to był wspaniały moment na refleksje..
Zaczynał żałować, że na lotnisku nie odpisał na SMS-a od Jess..
- Wyrzuty sumienia..? - mruknął sam do siebie.

- Jasne, jezeli tylko masz ochote - odpowiedzial Sawyer i szybko schowal list do kieszeni.
- Widze ze wiecej aspiryny by ci sie przydalo.

John poszedł do dżungli i nazbierał długich i mocnych gałęzi bambusowych. I zrobił z nich kule dla Jane.
Podszedł do niej.
- Proszę to dla ciebie Jane. Mam nadzieje, że Ci się przydadzą.

-Ból uodparnia, Sawyer. -powiedziała Jane

-Dzięki za kule John.

Sawyer zworcil sie do Jane:
-Jasne szczegolnie bol glowy. Kurde, szukam tego doktorka od wczoraj, ale nigdzie nie moge go znalezc. Nie wiesz gdzie moze byc?
Sawyer byl troche rozdrazniony. Bole glowy i klopoty ze wzrokiem coraz bardziej sie nasilaly

-Jack chyba poszedł do dżungli.
Jane pogrzebała w plecaku i znalazła na samym dnie paczuszkę z dwoma silnymi tabletkami przeciwbólowymi.

-Masz. -podała je Sawyerowi -Tylko nie dwie na raz

- Dzieki - powiedzial Sawyer, po czym lyknal jedna pigulke - poszlabys ze mna do dzungli go poszukac?

-Chyba jest już za późno na wycieczki. Niedługo będzie kompletnie ciemno, a ja jakoś nie mam ochoty włóczyć się po ciemku po dżungli.

- No trudno, pojde sam. A liczylem na ciekawa wycieczke razem. - odpowiedzial zawiedziony James i ruszyl w strone dzungli

-Co za wariat włóczy się po nocy po dżungli. -powiedziała do siebie na głos Jane.

Było jej trochę zimno więc rozpaliła ogień. Z plecaka wyjęła notes, a z niego zdjęcie.

-Dlaczego złamałeś swoją obietnicę, Logan. -oczy Jane zaczęły błyszczeć od łez.

Sawyer wrocil z dzungli. Od razu poszedl w strone ogniska przy ktorym siedziala Jane.
- Widzisz, juz jestem z powrotem. Spotkalem doktorka na skraju dzungli... ehm... dlaczego placzesz? - spytal. Nie wiedzial coz innego moglby powiedziec. Czul sie niezrecznie ze przerwal dziewczynie rozmyslania.

Jane szybko schowała zdjęcie spłoszona nagłym pojawieniem się Sawyera.

-Nie płaczę. Wydawało ci się. -pochyliła głowę by włosy zakryły jej twarz i ukradkiem otarła oczy.

- Nie musisz klamac, przeciez widzialem. - odpowiedzial i usiadl obok Jane.
- Kazdy ma jakas tajemnice o ktorej nie chce gadac - mruknal pod nosem ledwie slyszalenym glosem.