Obozowisko na plaży (południe)

Tutaj spadła część środkowa samolotu

""Wszędzie są odłamki samolotu. Spadła tu środkowa część samolotu. Jest kompletny chaos ludzie krzyczą!"

Boone, wstaje.. oszolomiony, nie wie co sie dzieje, stara sobie uswiadomic jak tu sie znalazl... po chwili dochodzi do siebie i stara sie pomoc reszcie rozbitkow, zauwazajac, ze siostrze nic sie powaznego nie stalo...

Shannon stoi posrod odlamkow samolotu. Widzi wokol siebie ludzi.. rannych ludzi... ogarnia ja panika zaczyna krzyczec i plakac.

Gość

Jack otwiera oczy, znajduje się w tajemniczym lesie, czuje ból w okolicach kręgosłupa. Wstaje po chwili, oszołomiony biegnie tam gdzie prowadzą go tajemnicze dźwięki. Widzi rozbity samolot.

John otwiera oczy. Nie wie co się stało, jest kompletnie oszołomiony. Nagle widzi wodę.
- Co ja tu do cholery robie? - Powiedział do siebie
Po chwili uświadomił sobie co się stało. Leżał na plaży.
-Arrrrrrrgh, moje nogi. - John od wielu lat ich nie czuł - Co się dzieje? - John poruszył palcami u nóg i wstał.
- To CUD!!! Ja mogę chodzić! - mówił do siebie
Podbiegł do Boonea
- Nic Ci nie jest?

Charlie jest wstrząśnięty tym co się przed chwilą stało. Nagle usłyszał krzyk Shannon, który zdecydowanie tłumił nawet, dźwięk rozpadającego się śmigła.
- Spokojnie, wszystko będzie dobrze - krzyknął do niej, ale zobaczył iż to nie za bardzo poskutkowało

Kate udaje sie wyswobodzic z kajdankow. Sprawdza co z szerryfem. Nie zyje. Ma wielka rane w brzuchu. Oszolomiona wydostaje sie z wraku. Widzi zabitych i rannych....

- Ej, ty tam - krzyknął Charlie do Boona - nie odbierz tego negatywnie, ale trzeba uspokoić twoją siostrę zanim cała plaża ogłuchnie.

Boone jeszcze w szoku odrzekl do Locke'a: - Jasne, jestem caly, dzieki... zobacze co z Shannon, jest chyba w szoku, zaopiekujesz sie nia?. Zapytal Boone. - Ja postaram sie pomoc Jack'owi, ludzie nas potrzebuja...

Turbulencje... ból.. ciemność - to jedyne, co pamiętał Christophe. Pierwsza jego myśl, to pytanie: "Czy ja jeszcze żyję?". Chyba żył...
Poruszył lekko prawą ręką, która strasznie go bolała. "Tak, jednak żyję" pomyślał "Co się stało?"
Otworzył lekko lewe oko. Błękitne niebo było wyjątkowo piękne. Chłopak dopiero zorientował się, że leży na piasku.
Lekko się uniósł na lewej ręce i otworzył drugie oko.
To, co zobaczył wstrząsnęło nim jeszcze bardziej.
Krzyk, ból, cierpnienie i fragmenty samolotu. To pozostało z lotu nr 815.

Dobrze - odparł John i podszedł do Shannon
- Nic Ci nie jest? - zapytał

Kate podbiegla do Boona
-Moge sie wam do czegos przydac?

Gość

Jack zauważa człowieka, któremu nogi przytrzasnął element samolotu.
- Pomożcie!! - krzyczy Jack do mężczyzn obok - musimy podnieść ten kawałek samolotu.

Jack mogę Ci w czymś pomóc ??
John pomaga Jackowi podnieść kawałek samolotu.

Dopiero po chwili Christophe zorientował się, że nie ma przy nim jego towarzyszki.
- Angel!!!! - krzyknął, rozglądając się - Angel!!!!!!!!!!!!!! - powtórzył. Nie było odpowiedzi. Zaczął iść przed siebie, próbójąc znaleźć dziewczynę.

- Przepraszam, jak panu na imię? - zapytał Charlie zwracając się do Locka - trzeba jakoś ratować walizki, chyba rozumiesz o co mi chodzi. Ich zawartość może się przydać!

- Ej ty - znów krzyknął Charlie tym razem zwracając się do Chrisa - nie panikuj tylko pomóż mi odciągnąć walizki od wraku i oceanu, by nie utonęły.

Walizki nie uciekną teraz trzeba pomagać ludziom - odparł Charliemu
John po chwili zobaczył dziwną walizkę leżącą na plaży. Popatrzył na nią. I otworzył. Okazało się że jest tam broń. Bez zastanowienia zakopał ją pod piaskiem.

Shannon siada na piasku, obejmuje rekami kolana i trzyma je z calych sil.

-Moge ci pomoc-Kate podbiegla do Charliego

Po chwili John podbiegł do Shannon
- Nic Ci nie jest? -zapytał

Dostrzegl dziewczyne lezaca na ziemi. To była Angel. Szybko do niej podbiegł i kucnał obok niej. Dziewczyna była nie przytomna, na głowie miała ranę. Christophe natychmiast sprawdził tętno. Na szczęście serce biło.
- Woda.. - powiedział sam do siebie, po czym rzucił się w bieg. Miał wodę w swoim plecaku. Szybko pobiegł w stronę bagaży.

- Dzięki - odpowiedział Charlie - wyrzucając niektóre walizki z wody na brzeg - niby trzeba pomóc ludzią, a tym zajmują się Boone z Jackiem.
Chwilę po tym co powiedział od razu zmienił zdanie, gdy zobaczył osłonę samolotu spadającą w kierunku Claire:
- Patrz, trzeba jej pomóc - krzyknął Charlie do Kate.

- Nie nic mi nie jest - wyjakala Shannon

- Odwal się - warknął do faceta, który się do mnie zwrócił (Charlie). Kiedy wreszcie dotarł do bagaży zaczął szukać swojego plecaka. Na szczeście leżał w widocznym miejscu. Szybko wyjął wode, po czym wrócił do Angel.
- Obudź się.. - poklepał ją lekko po policzku. Żadnej reakcji.
Odkręcił butelkę i wylał połowę zawartości na swoją ręke. Delikatnie zaczął przykładać ją do buzi Angel. Próbował ją ocucić.