Obozowisko na południowej plaży [od 15/16 dnia]

Charlie robi na moment przestraszoną minę ale szybko ją maskuje uśmiechem.

-nie tylko nie teraz...poczekaj na Jack-a. Nie ja nie chce byś teraz rodziła...nie przy mnie....no bo bo ja zrobię - zaczął panikować w myślach

-spokojnie dziewczyno masz jeszcze czas. wyciągną nas stąd i wtedy urodzisz spokojnie w szpitalu - uśmiechnął się lekko

-co do lekcji muzyki to sie zgadzam - rozejrzał się dookoła

Claire sie rozesmiala widzac mine Charliego - spokojnie.. jeszcze nie rodze.. przynajmniej na to nie wyglada - usmiecha sie - wooow moje dziecko bedzie mialo slawnego nauczyciela -

Charlie wstał z piasku podniósł obie ręce w górę i zaczął mówić trochę głośniej.
-Ha...będę miał ucznia... - uśmiechnął się

-Ciekawe ile ze mną wytrzyma - zażartował

-Wiesz bo ja jestem całkiem inny niż się wydaje - zażartował jednak przez jego myśl przebiegło kilka myśli jeszcze gdy grał w grupie.

- to znaczy? - spojrzala na niego zaciekawiona

-myśl Charlie myśl przecież nie powiesz jej że byłeś i jesteś ćpunem. - pomyślał i starał się szukać jakiejś wymówki

-no...eee...no bo ja chciałem być tym chirurgiem przecież no ale mi sie nie udało - powiedział

-pewnie extra wał...poczekaj bo jeszcze uwierzy że ćpun chciał zostać lekarzem - bił się z myślami

- ojjj daj spokoj, moja mama tez chciala zebym poszla na studia.. zostala prawnikiem itd... - usmiechnela sie do niego - a ja uwazam ze bycie muzykiem jest o wiele ciekawsze niz bycie chirurgiem -

-no pewnie że ciekawsze...koncerty, zabawa, narko... - urwał szybko i chciał szybko zmienić temat

-no i jak sie czujesz - spytał trochę zdenerwowany

- Charlie wszystko ok ? - zmartwila sie widzac ze czyms sie zdenerwowal i nie wygladal najlepiej

-Tak wszystko ok - powiedział zdenerwowany. Włożył ręce do kieszeni i poczuł tam mały woreczek w którym było 30dag heroiny. Zamknął na moment oczy bo nie wiedział co ma zrobić.

-Chciałem tylko się spytać czy wszystko ok? - powiedział trochę uspokojony

- tak wszystko dobrze - odpowiedziala probojac sie usmiechnac - a moze chcesz zostac sam? pewnie Ciebie zameczam rozmowa - usmiechnela sie niesmialo, wyczuwala ze cos jest nie tak ale nie wiedziala co.

Charlie spojrzał trochę niepewnie na Claire.
-Nie, nie przeszkadzasz mi - uśmiechnął się lekko dalej w jednej ręce w kieszeni trzymając torebkę z narkotykiem

-Siadaj pogadasz z wujaszkiem Charliem - uśmiechnął się szerzej pokazując piasek

Claire siada na piasku - Charlie ale jezeli cos nie gra to mozesz mi powiedziec, ze mam isc naprawde sie nie obraze - odpowiedziala patrzac mu prosto w oczy

-Nie no wszystko w porządku mała - uśmiechnął się do niej jednak nie potrafił jej popatrzeć w oczy

-Zresztą gdyby coś było nie tak pewnie wszyscy by wiedzieli to jest mała wyspa - dodał uśmiechając się

Claire podparla sie z tylu na rekach i patrzy sie badawczo na Charliego - czy taka mala to nie wiem - usmiechnela sie do niego - wygladasz jakbys byl przemeczony -

-kurde aż tak ze mną źle? ja pierniczę trzeba ze sobą coś zrobić bo z dnia na dzień będzie gorzej - pomyślał uśmiechając się sztucznie

-Nie wszystko ze mną w porządku - uśmiechnął się do niej

-A skąd wiesz że jestem przemęczony? - spytał bo chciał to wiedzieć

- masz podkrazone oczy i wydajesz sie byc ciagle spiacy - powiedziala spogladajac na niego troskliwie

-brak prochów widoczny jak cholera - spojrzał na Claire

-ee to może dlatego że ostatnio mało spałem tylko wgapiałem się w gwiazdy - improwizował będąc lekko zdenerwowanym

- ahhh to moze nie chirurgiem a astronomem chciales zostac ?? - usmiecha sie do niego, nadal wyczuwajac u Charliego jakies napiecie.

-może i tak - uśmiechnął się do dziewczyny

-wiesz ale czasem ciężko jest być kimś wielkim...ja jestem tylko gitarzystą i to chyba wszystko - uśmiechnął się jednak nadal czuł się niepewnie

Claire usmiecha sie - wazne jest to jakim jest sie czlowiekiem, a wierze ze Ty jestes dobrym. Wiele razy mi pomogles i ... traktujesz mnie jakos normalnie.. inni to tak jakby sie mnie bali - rozejrzala sie - ta ciaza chyba robi swoje.. nikt nie chce miec z tym do czynienia..

-Claire nie jestem tak dobrym za jakiego mnie uważasz. Niestety prawda jest sroga ale nie mogę Ci tego powiedzieć...boję się a wiem że potem będzie jeszcze trudniej - pomyślał uśmiechając się sztucznie

-traktuje Cię normalnie bo przecież jesteśmy na tej wyspie tutaj razem. Musimy sobie pomagać przecież. Zresztą Ci ludzie mają też swoje problemy wiec dlatego kobieta w ciąży trochę ich tak...dziwi. Na pewno też się o Ciebie martwią i dlatego obserwują jak sie czujesz - przekręcił kota ogonem i wyszło na dobre Smile

Claire sie rozesmiala - taaa... skad tyle pozytywizmu w Tobie Charlie ? - pyta z usmiechem - po tym co nam sie tu przydazylo - dodaje po chwili

-wiesz może to jest właśnie "Fate". Może to jest moim przeznaczeniem. Może tutaj muszę odpokutować za moje grzechy. Może to tutaj mam się poprawić i zacząć żyć na nowo - uśmiechnął się do Claire

- zyc na nowo? ...a co chcialbys tu zamieszkac? bez pradu.. bez normalniej lazienki lozka.. - popatrzyla na niego badawczo ale z usmiechem

Charlie spojrzał na Claire.
-gdyby to było takie proste i tak zabawne jak mieszkanie tutaj bez prądu to mógłbym to znieść - uśmiechnął się lekko

-straciłem zbyt wiele a teraz boje się wracać tam i patrzeć temu w oczy - mówił tajemniczo