Obozowisko na południowej plaży [od 4 dnia]

Od czwartego dnia piszemy tutaj

Kate i Jane przytransportowaly rannego sawyera i oszolomionego charliego na plaze.
-Gdzie jest Jack? Mamy rannego!-zawolala Kate widzac zarysy sylwetek rozbitkow na piasku.

-Ja też go nigdy nie widziałam. -powiedziała Jane. -Nie wstawaj. Zobaczę co to za jeden. Powinien dostać po pysku za to wydzieranie się po nocy.

Jane wychodząc potknęła się o swój plecak. Nie zauważyła, że wypadł z niego notes, a z notesu zdjęcie i zaklejona koperta z napisem: Otwórz 29 września. Wszytkiego najlepszego z okazji urodzin. Logan

-Sawyer jest już opatrzony. -powiedziała do Kate.

-Hej ty! Coś za jeden?! -krzyknęła do nieznajomego, który wydarł się o pomoc na całą plażę.

-Goodwin. Jestem Goodwin. Leciałem lotem 815 do LA. Jestem pasażerem tylnej części samolotu. Boże... Na wyspie są jacyś ludzie. Pewnej nocy zaatakowali nasz obóz. Nie wiem co się tam wydarzyło. Uciekłem aż po 2 dniach dotarłem tutaj. Bogu niech będą dzięki ,że tu jesteście-powiedział nerwowo patrząc na dziewczynę , jednocześnie nie będąc pewnym jakości tej opowieści.

-Nasz obóz? To znaczy, że są jeszcze inni ocaleni z części ogonowej? -Jane była zaskoczona.

-Nie wiem co się dzieje z nimi w tej chwili. Gdy uciekałem w obozie były jeszcze 22 osoby. W sumie 23.

Shannon wychodzi z bratem na plaze. Na horyzoncie widac piekny wschod slonca.

Sluchaj Jane, ja nie wierze temy Goodwinowi...Nie wiem jak ty, ale dla mnie to jest on podejrzany...

Chris przebudził się, właśnie nastawał poranek. Coś się działo.
Jak się później dowiedział, chodziło o niejakiego Goodwina, który pojawił się ni stąd ni z owąd na plaży.

-Masz rację. -powiedziała cicho do Kate tak by Goodwin jej nie usłyszał. -22 osoby tam zostały. Co z niego za człowiek, by samemu uciekać, a pozostałych zostawić samych sobie. Gdyby nas ci ludzie, o których on mówi, zaatakowali pierwsza bym zaczęła spuszczać im łomot.

Shannon siada na piasku. Nie dajac rady powstrzymywac dalej ataku astmy zaczyna sie dusic. Nie pomaga jej w tym fakt ze wszyscy zaraz zaczna sie na nia gapic i dowiedza sie ze jest chora i beda sie na nia dziwnie patrzec....i wszystko naraz

Gość

Jack usłyszał dziwny hałas, to ludzie zbiegli się wokół Shannon. Po chwili doktor był przy niej.
- Gdzie inhalator?
Na pytanie to Jack otrzymał wymowną odpowiedź od Shannon dzięki której mógł zrozumieć że ich nie ma.
- Spróbuj oddychać samodzielnie, uspokój się, wszystko będzie dobrze. Obiecuję. Po prostu denerwujesz sie, że nie masz inhalatora a bez niego sobie nie poradzisz, jednak mylisz się, a to nie prawda, możesz oddychać bez niego.

Shannon wysila sie na wziecie wdechu przez nos, idzie jej to dosc opornie ale nagle czuje jak pluca wypelniaja sie powietrzem..bierze nastepny wdech.. i idzie jej coraz lepiej - Jack mial racje to nie takie trudne... - pomyslala wysilajac sie na nastepne oddechy

Boone chwycil Shannon za reke. Dopingowal ja bardzo mocno i powtarzal komendy Jack'a.
- Dasz rade, Shann... dasz rade...

Gość

- Już lepiej? Powiedz mi, gdzie są Twoje inhalatory?- zapytał.

Shannon czujac sie juz troche lepiej szepnela ze zgubila torebke z inhalatorami, gdy jakas kobieta mnie porwala...i zaczela sie bawic piaskiem nie patrzac na Jacka...

Gość

- Co tu się dzieje do cholery, kto kogo porywa??!! Czemu o tym nic nie wiem?!?! Boone, byłeś z siostrą, opowiesz mi co się stało?

- Ok, Jack... o porwaniu malo wiem, Shannon nie zdazyla mi opowiedziec. Znalazlem ja, nieprzytomna... postanowilem zabrac Ja z powrotem na plaze, jednak uparla sie, ze chce szukac swojej torebki. Poszedlem z nia i wtedy... wtedy znalezlismy samolot na drzewie. Postanowilem wejsc do niego, wspialem sie po drzewie.. w srodku zobaczylem calkiem sprawna radiostacje, nie wiem jakim cudem, ale chyba udalo mi sie uruchomic i nadac komunikat. Po tym fakcie, samolot stracil stabilnosc i spadl. Udalo na szczescie mi sie z niego wydostac... Malo brakowalo. Potem wrocilismy na plaze... Niestety torebki nie znalezlismy... To opowiesc w mega skrocie.. mam nadzieje, ze choc troche wyjasnila...

Gość

Jack stał się nagle nieobecny, patrzył nieruchomo w jeden punkt. Widział swojego ojca stojącego w garniturze, był żywy.
- Czy wy to widzicie? Tam jest człowiek - odwrócił głowe do Shannon i Boone'a. Po chwili ojca nie było.

- Gdzie ? Jack, dobrze sie czujesz ? Pobladles cos... Ja nikogo nie widzialem...

Shannon patrzy w miejsce ktore wskazal Jack - Hmm Jack chyba jestes przemeczony...tam nikogo nie ma - powiedziala cicho - spales cos w ogole? - zapytala

Gość

- Tam był człowiek, przysięgam! - ciągnął zdanie histerycznym głosem.

Gość

- Nie, nie spałem, porządkowałem rzeczy - powiedział

- Jack!! Odpocznij sobie, siadz przy nas i napij sie wody.

Shannon podnosi pusta butelke wody i pokazuje bratu