Obozowisko na południowej plaży [od 9 dnia]

Gość

- Naprawde? Tez czytałem ta ksiazke - całował namiętnie Shannon - chyba to ciagle za mało - usmiechnal sie

Jane wkłada dokumenty i rzeczy osobiste zmarłych pasażerów do osobnych foliowych torebek znalezionych w pokładowej kuchni i opisuje je.

- a gdy powiem ze nie to przestaniesz mnie juz calowac? - robi smutna minke

Sawyer podszedł pod Jane i spytał się - Co ty robisz?

-Wieczorem wrak zostanie spalony. Będzie coś w rodzaju pogrzebu. Wyniosłam już wszystko co się dało, a teraz zabieram ofiarom ich rzeczy osobiste, by później można było oddać to ich rodzinom. -powiedziała stłumionym głosem. -Tylko nie dotykaj ich. -machnęła w stronę zwłok znajdujących się niedaleko Sawyera.

Nawet za bardzo nie mam zamiaru - popatrzył z obrzydzeniem Sawyer - ale moge ci jakoś pomóc?

-Wynieś te torebki. -wskazała na stosik. -Ja mam jeszcze dwie do napełnienia i zaraz wychodzę.

Sawyer wziął się do roboty...

Jane napełniła dwie ostatnie torebki, zamknęła i opisała, po czym wyszła z wraku ściągając bandanę z twarzy. Podeszła do wody i opłukała je, a potem wytarła w spodnie i gdy były suche zdjęła.

-Jack załatwi drewno. -powiedziała zgaszonym głosem siadając na piasku obok stosu rzeczy z wraku.

Sawyer usiadł obok Jane powiedział - dlaczego się za to zabrałaś sama...trzeba mi było powiedzieć to bym ci pomógł...

-Czasami potrzebuję trochę ciężkiej pracy. To oczyszcza. Poza tym to z zmarłymi pasażerami wolałam zrobić sama.

Sawyer przytulił Jane do siebie - jesteś bardzo odważna - powiedział

-Ty też. Nie każdy potrafi wejść do pomieszczenia, w którym są zwłoki w tym stanie i nie udać się od razu do toalety. -w ramionach Sawyera czuła się tak bezpiecznie.

Sawyer cały czas jednak był zamyślony...-Jane musimy porozmawiać i to poważnie...o Tobie i Twojej córce...

-Dobrze. Teraz?

Kiedyś musimy to zrobić...jeśli nie chcesz teraz to kiedy?

-Może być teraz. -Jane zamknęła na chwilę oczy. Boże, błagam, nie chcę go stracić!

Jane powiem krótko...chcę wiedzieć wszystko...jak to się stało? Proszę cię...nie oszukuj mnie tylko...

-Co się stało? -zapytała trochę zdezorientowana Jane.

No przecież nie...albo dobra...nie roztrwoniajmy tego....-Sawyer wstał kiwnął głową na boki i poszedł obmyć twarz w wodzie

Jane idzie za Sawyerem.

-Chciałeś pogadać o mnie i mojej córce. Pytaj wprost bez owijania w bawełnę. Powiem ci całą prawdę.

Widzisz...chciałbym się dowiedzieć więcej o niej....i o Tobie....jak to się stało że zaszłaś w ciążę? - zapytał i cały czas obmywał twarz

-Znalazłam lekarkę, która wszystko załatwiła. Nie wiem kim jest ojciec Leeloo. Skorzystałam z banku nasienia. Miałam 17 lat. Teraz, gdy o tym mówię brzmi to jak jakiś tekst z telenoweli. A ja wtedy czułam, że jestem gotowa na to, że chcę kogoś po sobie zostawić.

Sawyer nagle przestał się myć i zobaczył głęboko w oczy Jane

-Teraz pewnie myśli, że nie żyję. -Jane spojrzała w bok by Sawyer nie zobaczył jak jej oczy błyszczą od łez, którym nie chciała pozwolić wypłynąć.