Okolice bunkra [od 9 dnia]

Eko pochodził jeszcze trochę po dżungli i pozbierał różnych owoców a następnie ruszył w kierunku plaży.

Boone podążał za Angel, trzymając Ją za rękę. Tuż obok niego szedł Walt i Vincent.
- Daleko jeszcze Kochanie ??? - zapytał się swej ukochanej... zauważając w oddali znajomego mężczyzne, był to Eko, ktory zmierzał w przeciwnym kierunku...
Cała czwórka powoli zbliżała się do bunkra

Eko cały czas szedł za nimi. Obserwował zachowanie Boona.

Gość

Jack wyszedł z bunkra. Chciał zrobić niespodzianke Shannon zanim ona sie obudzi. Chciał przygotować romantyczna kolacje na plaży, aby ona zapomniała o trudach dnia.
- Zimno troche... - powiedział do siebie Jack po czym ruszył szybko w strone plazy.

Gość

Jack wyszedł z bunkra. Chciał zrobić niespodzianke Shannon zanim ona sie obudzi. Chciał przygotować romantyczna kolacje na plaży, aby ona zapomniała o trudach dnia.
- Zimno troche... - powiedział do siebie Jack po czym ruszył szybko w strone plazy.

Chmura zaczęła wić się wokól drzew. Obserwowała Jacka. Gdy ten zaczął sznurować buty Chmura podeszła do niego i spojrzała mu prosto w oczy.

Gość

Jack nie mógł wierzyc własnym oczom...
- Co to do cholery jest - zaczął uciekać ile sił w nogach w pewnym momencie potknął się i upadł.

Chmura spojrzała Jackowi prosto w oczy. Chwile poegzystowała przed nim. Jack był przestraszony jak nigdy dotąd. Chmura po chwili oddaliła się wgłąb dzungli.

Gość

Jack nie mógł uwierzyć własnym oczom. Czy to były halucynacje, czy też realny obraz. Tego nie wie. Widział tyko chmure, która go goniła. Gdy wyszedł z szoku klękając na ziemi zauważył:

- Pierścionek?? Skąd tutaj pierścionek? - zaczął się zastanawiać... - Musze wracać do Shannon...

Shannon biegnie przed siebie i placze.

Gość

Jack szuka Shannon. Po paru minutach poszukiwania wciąż nie może jej znaleźć.
- Shannon!!

Shannon biegnie nadal przez dzungle. Nagle czuje jak ramieniem chaczy o jakas galaz - aua!! - krzyczy i dotyka reka spoglada na nia, jest dosc ciemno ale dostrzena na swojej dloni krew.. robi jej sie przez chwile slabo. Zaczyna szlochac.

Gość

Jack słyszy płacz. Chce znaleźć źródło dźwięku, bo jest kompletnie ciemno. Zbliza sie i widzi jak Shannon płacze.
- Shannon... co Ci sie stało w ręke - pyta i stara sie wyjąć kawalek galezi z ramienia Shannon - Shannon... przepraszam... nie chciałem żeby to tak zabrzmiało...

Shannon krzyczy - to boliiiiii - placze

Gość

Jack uspokaja Shannon.
- Wszystko bedzie dobrze, złap mnie za ręke... - Shannon złapała go za ręke a Jack szybkim ruchem wyjął gałąź z ramienia. Podarł koszule i zrobił bandaż Shannon.
- Już lepiej ?

Shannon nie pamieta kiedy ostatnio czula taki bol. Starala sie opanowac ale ciezko jej to szlo. Nie miala ochoty o niczym rozmawiac. Nagle uslyszala jakis przerazajcy dzwiek.. tak jakby zblizalo sie w ich kierunku cos duzego. Shannon patrzy przerazona na Jacka.

Gość

Jack również usłyszał to 'coś' - Shannon, biegnij! - wziął ją za rekę i zaczęli biec przed siebie. Ukryli się w jakichś drewnianych belkach. Shannon była cała przerażona, ale także Jack był tym bardzo wystraszony. Przytulił mocno Shannon.

Shannon cala sie trzesie, wtula sie w Jacka - cc..co to jest? Jack.. boje sie.. - jest tak przerazona ze nawet nie placze Razz

Chmura goni Jacka i Shannon. Otacza drewniane belki. Czeka na ich ruch.

Shannon nagle widzi ze zbliza sie do nich jakis dym. Zatrzymuje sie przed miejscem gdzie sie schowali. Shannon wpatruje sie w dym.. cos ja tknelo i wyciaga do tego reke..

Czarna chmura odsuwa sie od nich, gdy Shannon probuje dotknac czesc chmury. Chmura po chwili oddaliła się wgłąb dzungli.

Gość

Jack cały spocony i przerażony patrzy na to co się stało. Znowu widział tajemnicza chmure, ktora go atakowala. Nie wiedział nawet co powiedzieć. Minelo pare sekund a Jack zapytal Shannon calkowicie nie na temat:
- A... a jak Twoje ramie??

Shannon patrzy sie na Jacka zaplakanymi oczami - miales racje.. ja tez to widzialam, przepraszam ze Tobie nie wierzylam, a ramie - dotyka ramienia i robi grymas wskazujacy na to ze jeszcze boli - a ramie ok.. - spuszcza glowe

Gość

- Nie musisz przepraszac... nikt normalny by mi nie uwierzył... ok... wracamy... - powiedział Jack po czym wziął Shannon na ręce i zaprowadził ją do bunkra

Shannon wtula sie w Jacka i juz nic nie mowi. Ciagle boli ja ramie.

//bunkier//