Plaża z dala od obozowiska

On też swoimi czerwonymi od łez oczami spojrzał w jej.

-Prosze nie płacz.

Paul przytulił się do Libby i powiedział...- jest ok...wszystko będzie dobrze....mam słabszy dzień...

-Juz...dobrze. -powiedziała tulac go

Paul po chwili usiadł na piasku i nadal zaczął myśleć....

-To ja nie bede ci przeszkadzac.-powiedziala i powoli odchodziła.

Paul popatrzył w stronę Libby wyciągnął rękę...ale po chwili ją schował i nadal siedział na piasku rozmyślając...

Libby odeszła

Paul ściągnął z szyi swój łańcuszek z krzyżykiem i zaczął rozmowę z Bogiem

widzisz Boże nie daje sobie z tym rady. To wszystko zaczyna mnie przerastać. Boję się już nie tylko o siebie lecz zaczynam bać się o innych. Dziękuję ci za to że dałeś mi tak wspaniałą kobietę jaką jest Elizabeth. Wiem że nie miałem dla ciebie ostatnio wiele czasu. Wiem że to była tylko i wyłącznie moja wina i nikogo innego. Wiem że wymagam więcej niż mogę dostać ale proszę Cię jeszcze o jedno. Daj mi siłę bym mógł sobie poradzić na tej wyspie....by jakoś się układało między wszystkimi rozbitkami...chcę byś nade mną i nad nimi czuwał....bardziej jednak chcę byś czuwał nad Elizabeth bo ja nie wyobrażam sobie życia bez niej i co by było gdybym ją stracił...Dziękuję jeszcze raz

Paul po tej krótkiej rozmowie z Bogiem wstał i postanowił nazbierać trochę drewna po czym zanieść je na plażę...

//plaża//

Angel usiadla na piasku zdala od innych. Zle sie czula.

Angel przesypywala piasek z reki do reki. Ciagle myslala o tym co sie stalo.

- Boone szybkim krokiem idzie wzdłuż plaży rozglądając się na boki... po jakimś czasie w oddali dostrzega znajomą sylwetkę. Siedząca na piasku postać, to była Angel. Boone podbiegł bliżej.
- Kochanie !!! Tu jesteś, jak się cieszę, że Cię widzę... martwiłem się.. gdy wszedłem do bunkra, a tam Ciebie nie było.. naprawdę się przestraszyłem. Nic Ci nie jest ?

- zalezy w jakim sensie bo jakos w psychicznym nie bardzo - mruknela nie podnoszac glowy.

- Rozumiem Cię... mi też jest źle.. chcesz zostać sama, to wrócę do obozowiska. Mam nadzieję jednak, że porozmawiamy choć przez chwilę o tym wszystkim ? - Boone próbuje nieśmiało zbliżyć się do Angel, nie wiedząc czy Ona wyrazi na to zgodę...

- wiec, mow- powiedziala oschlo odsuwajac sie - cos jeszcze chcesz dodac ? nastepny watek? -

- Proszę... porozmawiajmy na spokojnie. Nie potrzebne nam nerwy, które i tak nic tu nie zmienią. Proszę Cię .. powiedz mi co jest dokładnie powodem tego, że jesteś na mnie tak zła ?

- moze to zazdrosc nie wiem, najbardziej mniw boli to ze stalo sie to wszystko dzien przed odlotem, a na wyspie nie jestesmy dlugo! - warknela - jakos dziwne sie czuje gdy mowisz mi ze mnie kochasz bo jakos po tym co uslyszalam nie jestem w pelni przekonana do tych slow, zastaow sie czy aby napewno cos czujesz do mnie czy to tylko zuroczenie - lzy znow wypelnily jej oczy.

- Boone otarł spływające łzy z policzków Angel. Naprawdę Cię Kocham... tylko Ciebie. Zapewniam Cię, że Shannon traktuję jak siostrę. Wiem, że mogłaś poczuć się zazdrosna, ale uwierz mi, że możesz spokojnie odrzucić zazdrość. Płynąłem po Jack'a dla Shannon.. Chcę by byli razem, i chcę byśmy My byli razem. Niczego więcej nie pragnę w tej chwili... - wzruszył się Boone'a i z racji swojej wrażliwości, na jego policzku dało zauważyć się mieniącą w słońcu łzę, która kreśliła ścieżkę zostawiając mokry ślad na skórze.

- nie wiem czy bede taka sama jak przed tem, czy bede potrafila - powiedziala - nie da sie ukryc ze zostawilo to slad po sobie -

- Oj wiem, ale popatrz na to z drugiej strony, jeśli to coś zmieni... lepiej jeśli teraz to zrobiłem, niż miałbym Cię okłamywać w przyszłości. Powiedziałem Ci to, bo czułem, że jestem winien Tobie to wyjaśnienie. Może wrócimy do obozowiska? Zjemy coś i wypijemy coś gorącego, bo jesteś strasznie roztrzęsiona. Nie chcę Cię ranić, nie chciałem ranić... wybacz mi i wróć ze mną..

-Boone, nie moge, ja potrzebuje czasu- powiedziala placzac- to nie jest tak ze nie moge wrocic, musze przemyslec wszystko poukladac-

- Ok.. rozumiem Cię... chcesz tu jeszcze zostać sama ??

- tak - odpowiedziala - chce - mruknela zatapiajac sie w myslach.

Angel zrobilo sie troche zimno, postanowila wrocic do Bunkra