Wodospad

- O ile potrafisz wytlumaczyc, ze to obrona wlasna - pwoiedziala

- O ile potrafisz wytłumaczyć, że to obrona własna- powiedział prychając- A co w tym trudnego?

Elisha przyszła na wodospad.Spojrzała na tafle wody i zobaczyła w nim swoje odbicie, po chwili usiadła

Eli wraca na plaze

- CZasami brak dowodow! - pwoiedziala ostro - Czasami robisz cos zeby chronic siebie i najblizszych. Czasami zabijasz chronaic innych. - powiedziala wsciekle

- Racja- powiedział krótko.- Dlatego zostałem agentem...

Kat usmiechnela sie. Wstala z glazu i poszla zalozyc dzinsy i koszulke. Zaczynalo jej byc zimno.
- Ale nie akzdy ejst agentem. I nie kazdy agent rozumie ze zabilam chroniac najblizszych - powiedziala zapinajac spodnie

- Ja się tą sprawą nie zajmowałem, tylko policja. Mimo, że starałem się chronić rodzinę, nic to nie dało... Moja żona została zamordowana przez zdrajczynię...

- Moj facet zostal zamordowany przez moich wrogow. Oni pozniej polowali na mnie i ... i na kogos jeszcze. I zabijalam ich. Raz za razem. Kazdego. Az padl ostatni. Nie zaluje ani ejdnego strzelu. Ani jednej kuli ktora wpakowalam w tych gosci. - powiedziala z lekkim usmeichem

- Ja też zabiłem morderczynię mojej żony. Z zimną krwią. Wpakowałem jej 5 kulek.- powiedział z głęboką satysfakcją- Mogłem zabić ją 5 lat wcześniej, ale miała pewne ważne informacje... Zabiłaś jeszcze kogoś kiedykolwiek?

- Pracowalam w klubie nocnym. Zabijalam swoich klientow. Jeden zdradzal moja kuzynke. Drugi zadawal bol dziwka... Zabijalam zony, mezow. Kochankow, kochanki. Zabilam sporo osob. - powiedziala - I zadnej nie zaluje. Moze zaluje tylko jeden osoby. Siebie.

- Wiem coś o tym... Kiedyś specjalnie dla jednej misji przez rok faszerowałem się narkotykami, aby zdobyć zaufanie pewnej grupy narkotykowej. Złapaliśmy gościa, jednak później musiałem go wydostać z więzienia stając się głównym poszukiwanym w kraju. Wszystko dla jednej tajnej operacji. W końcu ten człowiek, Ramón, zginął od wybuchu małej bomby. I na co mi to było? Na szczęście wyleczyłem się z uzależnienia...

Kat oparla sie o drzewo.
- Zabilam siebie. I skrzywidzilam przy tym osobe ktora powinnam kochac najmocniej a nie wiem czy kocham ja wogole. Mojego synka. Zabrali mi go i opiekuje sie nim moja matka. - powiedziala - Lecialam do niego i jakos mi nie zal ze nie dolecialam.

- Cóż. Nie moja sprawa- rzucił krótko bo nie miał już ochoty na rozmowę

- Wlasnie. - powiedziala i zalozyla rece. - Nie twoja. A twoje zycie to nie moja sprawa. Wiec nie spowidaj mi sie. - powiedziala obrurzona.

- To ty zaczęłaś- rzucił z lekkim uśmiechem

- Nie ja. - powiedziala lekko zbita z tropu.

- Tak, ty to zaczęłaś. Coś o zabijaniu- powiedział poszerzając uśmiech

- Nie. - powiedziala naburmuszona - Wogole to ja z toba nie gadam. Agenci maja to do siebie ze zawsze wesza.

- Uważasz, że po powrocie wtrącę cię za kratki? Może i tak...

- Tak, alb zbudujesz tu wiezienie. I mnie wsadzisz za kratki..

- Bzdury gadasz.

- Nie gadam - powiedziala naburmuszona.

- OK

- Dobrze. - powiedziala i usmeichnela sie lekko