Szpital polowy [od 29 dnia]

-I dobrze. -mruknęła cicho. -Ja już dawno zwariowałam. -usniosła lekko glowę i musnęła ustami jego usta.

Sawyer pocałował ją raz - szaleje za Tobą - powiedział i zaczął ją szybko i namiętnie całować. Swoimi rękoma pozbył z siebie resztek bielizny by móc zrobić to na co oboje czekali.

Jane objęła mocno Sawyera. Już nie mogła się doczekać tej chwili kiedy będą razem, naprawdę razem.

Sawyer przeciągał tą chwilę by jeszcze przez moment podrażnić się z Jane choć sam miał problem się powstrzymać. Mocno i namiętnie całował Jane przytulając sie do niej mocno.

Myślała, że zaraz oszaleje. Zaczęła się lekko ocierać o ukochanego dając mu do zrozumienia, że nie chce dłużej czekać.

Sawyer zamknął oczy aż wreszcie nie wytrzymał tego więcej. Odchylił się nieco od Jane by móc się z nią "połączyć". Gdy już się to stało odetchnął głębiej i spojrzał na ukochaną. "Wszedł" w nią na razie nie poruszając się wcale. Ta chwila była tak przyjemna że nie chciał jej przerywać.

Jane przez chwilę leżała nieruchomo, ale po chwil się poruszyła lekko dając Sawyerowi do zrozumienia, że chce więcej.

Sawyer odetchnął głębiej i delikatnie zaczął się poruszać podpierając swoje ciało rękoma. Robił to bardzo powoli i z wyczuciem.

Jane zaczęła całować zachłannie ukochanego i prowokująco zmusić go do przyspieszenia tempa.

Sawyer odwzajemniał szaleńcze pocałunki ukochanej i przyśpieszył nieco bardziej tempo które cały czas wzrastało.

Jane objęła mocno Sawyera. Czuła, że już niedługo narastające przyjemne napięcie osiągnie punkt kulminacyjny.

Sawyer z sekundy na sekundę przyśpieszał tempo. Na jego ciele pojawił się pot który oznaczał wielkie zmęczenie i wysiłek jaki w to wkładał. Przyjemność jednak narastała z każdym ruchem, wiedząc jednak, że za chwilę może nastąpić koniec.

Jane poczuła, że przekroczyła tę cienką jak pajęczyna granicę pomiędzy ziemią a niebem. Zamiast namiotu i Sawyera ujrzała przepiękne gwiazdy do których szybko się zbliżała.

Sawyer poruszał się już bardzo szybko gdy nagle zamarł. Oznaczało to koniec jego walki. Widząc jednak wyraz twarzy ukochanej zaczął ponownie się poruszać bardzo szybko mimo lekkiego zmęczenia.

Ciało Jane wygięło się do tyłu gdy w końcu dotknęła gwiazd. Przyjemnie wykończona opadła na koc.

Sawyer widząc jak Jane upada na koc uśmiecha się i kładzie się obok niej chwytając ją za rękę - no dobra i kto wygrał? - spytał uśmiechnięty

Jane przewróciła się na bok i wtuliła w ukochanego.

-Remis. -powiedziała uśmiechając się błogo.

Niech będzie - westchnął Sawyer przytulając mocno Jane - Kocham Cię - dodał szeptem

-Ja też Cię kocham. Jesteś najcudowniejszym prezentem od losu jaki dostałam.

A ja myślałem że mój uśmiech jest lepszy - zażartował delikatnie odgarniając włosy z czoła ukochanej.

-Cały jesteś cudowny. -pocałowała go lekko.

Taki już mój urok - uśmiechnął się uroczo i odwzajemnił pocałunek - nie mogę Cię stracić - powiedział mocno tuląc ją do siebie

-Nie stracisz. Nigdy. -szepnęła obejmując go mocno.

Sawyer mocno wtulił się w Jane. - jesteś dla mnie całym światem - szepnął jej do ucha

-Mhmmm... chyba ktoś tu jest uzależniony ode mnie. -szepnęła słodko.